BIZNES Newsy

O reaktywacji legendarnej marki szyjącej wspinaczkową odzież, ProRock Climbing, z ŁUKASZEM PASIERBKIEM rozmawia ANDRZEJ MIREK.

Szlaki długodystansowe każdego kto wędruje po górach przyciągają, rozpalają ciekawość, rozbudzają marzenia, a wszystko podszyte jest lekkim niepokojem, bo nawet nasz rodzimy GSB to spore wyzwanie. PCT, czyli Pacific Crest Trail jest wielokrotnie dłuższy. 4270 km wzdłuż zachodniego wybrzeża USA. Od granicy z Meksykiem na południu do granicy z Kanadą na północy – albo w drugą stronę oczywiście. Suma przewyższeń? 128 kilometrów. Od poziomu morza do ponad 4000 m na Forester Pass w kalifornijskich Sierra Nevada. Tylko 14% ludzi, którzy wyruszają  z jednego końca szlaku dociera do celu. FKT to oczywiście Fastest Known Time czyli najkrótszy czas przejścia. Nie ma sensu poświęcać czasu na wszystkie zawiłości z tym związane, a jest ich sporo. Ustanowienie nowego, krótszego FKT – niezależnie od kontrowersji związanych z płynnymi regułami – jest ogromnym osiągnięciem.

5 edycja jednej z najważniejszych imprez biegowych w kraju startuje już w najbliższy weekend!

Piza. Bieg na stację. Za późno na pośpieszny do Ventimiglii, a myśleliśmy o Alpach Nadmorskich. Pociąg do Livorno, zbyt wolny, żeby zdążyć na prom. Dwóch pijanych Polaków w drzwiach zabytkowego dworca. Ciemne uliczki, wilgotny upał, labirynt prowadzących donikąd dróg i zamknięte drzwi do Decathlonu (nici z gazu…). – Może wolelibyście na Sardynię? – pyta kobieta w porcie. – Prom na nią jest tu, a do Bastii wciąż na Korsyce. Wieje, nie dostał zezwolenia na wyjście z portu. Zanim się zdecyduję, José płaci za dwa bilety do Bastii na nie wiadomo kiedy – mamy miesiąc, nie spieszy się nam.

Buty, ubrania czy sprzęt, z którego korzystamy na szlaku muszą być przede wszystkim funkcjonalne. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie temu, żeby były również estetycznie wyszukane.

W ósmym odcinku serii „Moc na talerzu”, Klaudia Buczek, dietetyk sportowy, była reprezentantka Polski oraz współwłaścicielka poradni dietetycznej Made By Diet®, opowiada o strategii ładowania węglowodanami. Objaśnia, dlaczego ważne jest przygotowanie żywieniowe w sporcie wytrzymałościowym.

Niewiele rzeczy jest w stanie wlać w nas życiową energię, gdy zmęczeni całodniową górską tułaczką przycupniemy pod płachtą w oczekiwaniu na chłodną noc. Oczywiście, najlepiej mieć wtedy na sobie suchą odzież, a w nieodległej perspektywie możliwość zagrzebania się w ciepłym śpiworze. Jednak tym, co wzmocni nas najszybciej – fizycznie, a przede wszystkim psychicznie – jest kubek gorącego napoju i ciepła strawa. Magiczną moc ma też widok płomienia … Atawizm, dający poczucie bezpieczeństwa.

W najnowszej odsłonie kampanii Discover Your Trail marki The North Face – Trail Run, sportowcy z nią związani namawiają, żebyśmy odkrywali na nowo naturę i odnaleźli swoje ścieżki.

Góry numer 286 

O nie tak znowu samotnym, jak sugeruje tytuł znanego filmu, losie biegacza specjalizującego się w górskich, ultramaratońskich dystansach i o problemach, ale też radościach, których dostarczają tego typu wyzwania, z DANIELEM STROINSKIM, wielokrotnym rekordzistą Biegu Kreta na trasie Sudeckiego Trójkąta, rozmawia PIOTR GRUSZKOWSKI.

But wspinaczkowy jest chyba jednym z najbardziej istotnych elementów wyposażenia każdego łojanta. Kiedy przygotowuję się do wyjazdu, buty są pakowane w absolutnie pierwszej kolejności. Uprząż, linę, ekspresy można pożyczyć lub skombinować na miejscu – jeżeli ich zapomnimy, podłączymy się do innej ekipy, ale bez butów nic nie zdziałamy. Butów się nie pożycza, bo później cały czas coś nie pasuje, a na trudnym prowadzeniu nogi muszą stać bezdyskusyjnie.

Znaczenie Monte Viso (Mont Viso) dla historii włoskiego alpinizmu sięga 1861 roku, kiedy to Quintino Sella, ówczesny minister finansów w państwie, którego stolicą był jeszcze Turyn, postanowił wspiąć się na szczyt. Zainspirowało go to do założenia CAI (Club Alpino Italiano – Włoski Klub Alpejski). Ten moment okazał się tak znamienny, że również dziś wspaniała, przypominająca K2 piramida Monte Viso jest symbolem CAI i wspinaczki górskiej we Włoszech.

12 października 2013 roku zginął Władysław Cywiński. Spadł zachodnim urwiskiem Tępej w Tatrach Słowackich. Ta smutna wiadomość zelektryzowała Zakopane i środowisko ludzi gór. Jakie życie, taka śmierć, powiedzą ci, którzy go znali. Z drugiej strony żal. Bo tyle śmierci było w tamtym roku: Tomek Kowalski, Maciej Berbeka, Peter Sperka, Artur Hajzer, a potem on.

Wojciech Kurtyka jest znany z jednoznacznego artykułowania poglądów. To, co myśli o himalaiźmie czy wspinaniu można łatwo wyłowić z jego nielicznych publikacji czy jeszcze rzadszych wywiadów. Kiedy zatem w 2014 roku (poniekąd w konsekwencji wydarzeń z 2013 na Broad Peaku) opublikowana została w Gazecie Wyborczej rozmowa Jacka Hugo-Badera z filozofem i etykiem, profesorem Jackiem Hołówką, w której ten ostatni dość szorstko potraktował całe środowisko himalajskie, naturalnym kandydatem na polemiczną potyczkę wydał nam się właśnie Kurtyka. Poniższa publikacja pojawiła się na naszych internetowych łamach w 2015 roku i jest kompilacją wypowiedzi Wojtka Kurtyki będących naturalnymi ripostami dla fragmentów wywodów prof. Hołówki.

Ludzie od zawsze próbowali przebyć z jednego punktu do drugiego jak najkrótszą drogą i w jak najszybszy sposób. Kiedy na przeszkodzie pojawiały się góry, zaczęto przystosowywać je do chodzenia i transportowania dóbr. Gdy szlaki okazywały się zbyt trudne, i na to znaleziono sposób aby poruszać się po nich bez dodatkowych wspinaczkowych akcesoriów, zaczęto instalować sztuczne ułatwienia: mosty linowe, liny poręczowe oraz drewniane, a z czasem stalowe stopnie.

Najdawniejsze obrazy, jakie przywołuję w pamięci, to klawisze i moje nogi zwisające ze stołka. Do osiemnastego roku życia ćwiczyłam na fortepianie osiem godzin dziennie. Byłam zwalniana z większości lekcji w liceum, zaszywałam się w pokoju do ćwiczeń. Samotna praca nad trudnymi pasażami była bardzo miłym i wciągającym doświadczeniem, ale powtarzanie utworów, które już opanowałam, odbierałam jako niezwykle stresujące. W bezwzględnym świecie muzyki klasycznej błąd przy wykonaniu utworu jest tożsamy z najgorszym grzechem.

Mimo że nie zdobył żadnego ośmiotysięcznika zimą, trudno o ważniejszą postać w polskim himalaizmie. Był wszak ojcem polskiego himalaizmu zimowego, człowiekiem, który odważył się spojrzeć wyżej. 94 lata temu na świat przyszedł Andrzej Zawada. Lider, strateg, wizjoner.

W dniach 14-17 lipca 2022 r. odbędzie się 10. edycja Dolnośląskiego Festiwalu Biegów Górskich w Lądku-Zdroju. Jest to jedno z największych wydarzeń w środowisku biegów górskich Polsce. Zawody bez wątpienia są niezwykle klimatyczne i przyciągają biegaczy z całej Polski, a od kilku lat gromadzą również coraz liczniejszą rzeszę zawodników z zagranicy.

Pola Kryża i Darek Woźniczka z Akademii Wspinania climb2change (FB: @climb2change2 lub instagram: @climb2change) na co dzień uczą, jak z głową zdobywać górskie szczyty. Swoją wiedzą i doświadczeniem dzielą się z uczestnikami kursów wspinaczkowych oraz turystyki górskiej.

W połowie lipca 2019 roku, jak grom z jasnego nieba spadła na nas wiadomość, że Maciek Szopa, od lat jedna z najważniejszych osób w redakcji GÓR, zginął w wypadku podczas rekreacyjnego wypadu w Alpy. Do dziś ciężko nam uwierzyć w to, że już nigdy z charakterystycznym uśmiechem nie przekroczy progu redakcji. Że już nigdy nie pojedziemy na wspólny trip, nie zaplanujemy nowego projektu, nie zawalczymy o klientów na targach czy o dobry materiał – na festiwalu. O Maćku niezwykle ciężko pisać w czasie przeszłym. Los zrządził, że muszę.