SPRZĘT Testy

Tej wiosny firma Salomon, słynąca z produkcji butów do biegania dla najbardziej wymagających (ile zwycięzców UTMB, Golden Trail Series czy innych, prestiżowych zawodów z nich korzystało na przestrzeni lat trudno zliczyć), zaprezentowała nowy model Genesis, będący następcą kultowego S/LAB Genesis. Zbiegło się to w czasie z moim powrotem do treningów biegowych po dłuższej przerwie, więc gdy tylko pojawiła się okazja sprawdzenia go w akcji, nie zastanawiałem się ani chwili. Trudno doprawdy o lepszy impuls do intensywniejszych sesji niż nowa para butów na nogach…:)

Produkty Climbing Technology, włoskiego producenta sprzętu wspinaczkowego oraz do prac na wysokości są od wielu lat oferowane na polskim rynku za pośrednictwem firmy Snap Outdoor Sp. z o.o. Postpandemiczna rzeczywistość rynku outdoorowego stawia przed wszystkimi nowe wyzwania. Mając na uwadze plany rozwojowe całej grupy SKYLOTEC, a także postępującą konsolidację produktową, podjęto decyzję o zmianie dotychczasowego dystrybutora na terenie Polski.

Latem 1997 roku mój brat Tomasz skontaktował się ze mną, mówiąc, że ma wspinającego się doktoranta, który zamierza przyjechać do Francji. Zapytał, czy mógłbym się nim trochę zaopiekować. I tak się z Krzyśkiem poznaliśmy.

Tegoroczna edycja to już trzecia odsłona tego niezwykłego projektu. To kolejna akcja wydarzenia, które od kilku lat z sukcesem realizowane jest przez Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualna Koło w Działdowie.

Gdy padnie sygnał do startu, nie można się oszczędzać. W walce z czasem zawodnicy muszą dać z siebie wszystko, sięgając do najgłębiej ukrytych rezerw. Aby przekroczyć linię mety na pierwszej pozycji niezbędna jest nie tylko imponująca wytrzymałość fizyczna czy psychiczna. Kluczową rolę odgrywa też odpowiedni sprzęt. Dzięki nowemu systemowi DNA marki DYNAFIT ambitni biegacze trailowi otrzymują funkcjonalny i zorientowany na szybkość ekwipunek, który ułatwi rywalizację na trasach najbardziej wymagających zawodów. Ultralekkie, techniczne i wysokiej klasy produkty, wyposażone w innowacyjne rozwiązania, zapewniają tę różnicę, która decyduje o zwycięstwie.

Południowy Tyrol / Südtirol od lat kładzie nacisk na działania związane ze zrównoważonym rozwojem, zachęcając turystów do odwiedzania regionu poza szczytowym sezonem, w celu minimalizowania obciążenia dla środowiska naturalnego. Wprowadzając Etykietę Zrównoważonego Rozwoju, region postawił sobie za priorytet ochronę przyrody oraz zachowanie lokalnej kultury, promując ekologiczne praktyki w turystyce. Dzięki różnorodnym inicjatywom Południowy Tyrol wyznacza nowe standardy w turystyce, oparte na harmonijnym współdziałaniu człowieka z naturą.

Krzyśka widuję bardzo często. Od ponad 18 lat właściwie się z nim nie rozstaję. Zmieniają się komputery, monitory, lecą lata, ale folder zdjęć z naszej wyprawy na Alaskę jest w ciągłym użyciu. Górska prasa, pokazy, a ostatnio książki. Nie spodziewałem się tylko, że slajdy z jego portretami będę skanował z takiej okazji. To jakby za wcześnie…

Szałasiska, lato 1998 roku. Wpadłem na kolację do Relaksu, gdzie przy stole poznałem bardzo energicznie opowiadającego gościa. Przyjechał na szybki wypad z Francuzem, Jeanem-Paulem. Snując niesamowite historie, częstowali wszystkich wybornym winem i serami. To był mój pierwszy kontakt z Krzykaczem. Tu historia mogłaby się zakończyć, a i tak opowieści te miałyby wpływ na moje późniejsze wspinanie. Już podczas przelotnej znajomości można było wyczuć jego ogromny ciąg do wspinania i górskich przygód. Prawdziwy napał przez duże N. Zarażał swoją pasją napotkane osoby, które zapewne postrzegał podobnie jak siebie, więc ośmielał je do odważnego, wręcz brawurowego działania – to głównie dzięki takim ludziom świat idzie do przodu, a wspinaczka to już na pewno.

Azja Południowo-Wschodnia, z wysokimi klifami nad ciepłym morzem i urwiskami skrytymi w środku dżungli, stanowi spełnienie marzeń o egzotycznej wspinaczce. Nic więc dziwnego, że z roku na rok pojawia się tu coraz więcej ludzi chcących doświadczyć smaku ekscytującej przygody. Niektóre regiony, zwłaszcza te znajdujące się w pobliżu plaż, stały się popularną atrakcją i utraciły część swego pierwotnego uroku. Na szczęście inne, leżące dalej od utartych szlaków, zachowują swój powab i nadal mogą zapewnić nam dawkę emocji oraz autentyczność, o które trudno gdziekolwiek indziej.

Tegoroczna kolekcja Columbia ICONS, zatytułowana Chasing waterfalls, nawiązuje do korzeni marki w stanie Oregon w USA oraz jej outdoorowego DNA.

9 maja 2024 roku premierę będzie miała książka Riko autorstwa Andrzeja Mirka.

„Wyspa kwiatów, kraina wiecznej wiosny” – to jedne z licznych i utartych frazesów, które przychodzą nam do głowy, gdy myślimy o tym miejscu. Najczęściej oczami wyobraźni widzimy raj z folderów biur podróży. Zielony, ale pełen turystów, niczym Morskie Oko w szczycie sezonu. Raczej odstraszający „prawdziwych” ludzi gór, szukających dzikości i samotności. Ale czy słusznie? Ta mała wyspa, której większość powierzchni pokrywają góry, a dwie trzecie terytorium objęte jest parkiem narodowym, naprawdę oferuje coś więcej.

Siłą Columbia Sportswear są własne technologie, które od lat zachwycają nawet najbardziej wybrednych entuzjastów outdooru. Amerykańska marka dba o to, aby produkty, które oferuje, gwarantowały ochronę nawet w najtrudniejszych warunkach pogodowych, przy zachowaniu wysokiego komfortu użytkowania. Wszystko w myśl zasady: nie ma złej pogody, są tylko nieodpowiednie ubrania.

Bergerie des Pozzi ma zadaszony taras – świetny schron. Noc jest zimna. Rozlewiska Pozzine błyszczą w jaskrawozielonych trawach. Rozwijają się białe krokusy. Na wyższym piętrze doliny leży śnieg.

Jej nazwa mignęła mi kiedyś wśród relacji z Himalajów, ale gdybym miał wskazać ją na mapie – nie potrafiłbym. A jednak wystarczyło krótkie pytanie, by pomysł wejścia na Baruntse rozpalił wyobraźnię. Nie znając trudności góry, nie wiedząc, jak tam dokładnie dotrzemy, zgodziłem się bez wahania. Czy nie tak właśnie zaczyna się przygoda?

Wspinaczka, jak każdy sport, ewoluuje – zmieniają się nie tylko techniki, ale też sprzęt, dzięki któremu zyskujemy znacznie większy potencjał. Ten proces najbardziej widać w alpinizmie. Rozwój wspinania zimowo-klasycznego nie byłby możliwy bez współczesnych ergonomicznych dziabek i raków typu monopoint.

Pierwszy skręt w nowym terenie to zawsze zagadka. Może właśnie dlatego stanowi tak dobrą zabawę. Ostatnie zimy pokazały, że przy odrobinie fantazji i znajomości topografii da się na tatrzańskiej mapie znaleźć jeszcze sporo ciekawych narciarskich linii.

Surowe arktyczne krajobrazy, skute lodem fiordy i niedźwiedzie polarne – taki obraz Svalbardu miałem zawsze w głowie. Od lat marzyłem, żeby tam pojechać. W miejsce, które wydawało mi się zbyt piękne, żeby mogło istnieć gdzie indziej niż na kartach fantastycznej powieści. Zawsze jednak, kiedy zaczynałem się nad tym na serio zastanawiać, górę brał zdrowy rozsądek. Logistyka jest skomplikowana, a budżet takiej wyprawy mógłby wystarczyć na dwie albo i trzy inne. Musiałbym też znaleźć przynajmniej kilku równie szalonych jak ja ludzi, żeby miało to jakikolwiek sens. Więc za każdym razem kończyło się na marzeniach i stwierdzeniu, że „może kiedyś”…

Szczecin, 1995 rok. Na sztucznej ściance w Akademii Rolniczej przy ulicy Kazimierza Królewicza Wojtek Rekin Wenta podszedł do mnie i zapytał, czy przypadkiem nie szukam partnera w Tatry. Powiedział, że zna jednego gościa, który jest nieprawdopodobnie napalony na wspinanie, więc chyba moglibyśmy stworzyć fajny team. Przy okazji wspomniał o tym, jak Krzykacz wybrał się samotnie zimą na Kozi Wierch, gdzie w trudnym terenie asekurował się z kuchennego noża… I tak też zastali go ratownicy: gościa z wbitym w lód nożem. To wtedy zaczęła się jego fascynacja wspinaczką, a profesjonalizm toprowców skłonił go, by pójść do „Betlejemki”, gdzie u Kazia Śmieszki ukończył kurs tatrzański.

Narciarka Anna Tybor ruszyła w Himalaje! Na początku tygodnia wystartowała wyprawa Dream Line 2024.