Tylko w GÓRACH Nie przegap

Trasę zaplanowaliśmy tak, aby dotrzeć pod Dom Aljaža we Vratach. Uznaliśmy bowiem, że najlepiej będzie zmierzyć się ze słynną północną ścianą Triglava. Nie wspinaczkowo, ale via ferratą – wchodzić mieliśmy drogą Tominškova pot, wycenioną na B/C, podczas gdy do zejścia zaplanowaliśmy drogę przez Prag, o wycenie B. Czekało nas zatem około 10 godzin solidnej wyrypy, przy przewyższeniu niemal 1850 m – do zrobienia w jeden krótki, już październikowy dzień.

„Na alpinizm składa się dziewięć części udręki, a tylko jedna część radości. O tych dziewięciu częściach się zapomina. Ta dziesiąta część to wspaniały granat nieba nad głową usiany miliardami gwiazd, to uczucie radości płynące z pokonania siebie samego, własnej słabości, to więzi łączącego nas koleżeństwa i przyjaźni. O tej dziesiątej części nigdy się nie zapomina. Uczucia te zabieramy ze sobą w doliny jako nasz najcenniejszy skarb” [Tadeusz Piotrowski, W lodowym świecie Trolli].

Czy kurtki softshellowe są wodoodporne? A jak z ich wiatroszczelnością? Jaka kurtka najlepiej sprawdzi się przy aktywności, którą uprawiamy? Odpowiedzi na te wszystkie pytania znajdziecie w dzisiejszym filmie na GÓRY TV, który zrealizowaliśmy we współpracy ze Sklepem Górskim Polar Sport.

Płynęliśmy na Gomerę z Teneryfy. Nocowaliśmy nad portem. Wybraliśmy GR 132. Pierwszy odcinek ma 29 kilometrów i podobno nie ma tam źródeł i rzek. Jest sporo podejść. Upał. Wiatr dopiero na wzgórzach. Zabraliśmy po 3 litry wody. W ostatnich zabudowaniach uzupełniłam to, co ubyło na podejściu. Pod wieczór widząc skalne źródełko, znów nabrałam. Szlak wdrapał się na góry z pięknym widokiem, porośnięte sukulentami. I opadł. Minął wioskę wyglądającą bezludnie, wyszedł na polną drogę. Biwakowaliśmy na poboczu, w rzadkim lasku.

Andrzej Czok niewątpliwie był jednym z najwybitniejszych alpinistów złotej ery działalności Polaków w górach najwyższych. Pierwsze wejście zimowe na Dhaulagiri, zdobycie Mount Everest nową drogą czy udany samotny atak Makalu, a równocześnie techniczne przejścia w Andach Peruwiańskich i na Thalay Sagar nie pozostawiają co do tego wątpliwości. Gdyby jego kariery nie przerwała przedwczesna śmierć, miał wszelkie szanse, by – podobnie jak Kukuczka, Kurtyka, Rutkiewicz czy Wielicki – być zaliczonym do światowej czołówki himalaistów. We wspomnieniach partnerów górskich i przyjaciół to nie niewątpliwa alpinistyczna klasa Andrzeja i jego talent zajmują pierwsze miejsce, lecz jego bezinteresowność, bezkonfliktowość, dobroć i życzliwość.

Stanisław Pisarek, pomysłodawca jubileuszowej wyprawy na Nanda Devi, opowiada widzom GÓRY TV o genezie pomysłu, inspiracjach, klątwie, jaka dotknęła pierwszych zdobywców oraz składzie i logistyce wyprawy z 2019r.

Jeden z najpopularniejszych, niskich sześciotysięczników – Island Peak ma 6189 metrów, więc wysokością nie może się równać na przykład z Aconcaguą, która ma prawie 7000 metrów. Jednak pod względem trudności technicznych jest zdecydowanie bardziej wymagający i stanowi świetne przygotowanie do ambitniejszych wejść. Zresztą, dość często bywa wykorzystywany do aklimatyzacji w drodze na Mount Everest czy Lhotse.

Wszechstronny i uzdolniony wspinacz, który zapoczątkował epokę ekstremalnych przejść w Tatrach. Wybitny alpinista, rozwiązujący letnie i zimowe problemy na najsłynniejszych ścianach. Współtwórca historycznych osiągnięć w górach najwyższych, zdobywca dziewiczego ośmiotysięcznika… I himalaista, który często smakował gorycz porażki – pokonywane przez niego śmiałe linie wiele razy kończyły się dosłownie tuż pod szczytem.

Himalajski wyga, dla którego góry wysokie były drugim domem. Stały się też miejscem wiecznego spoczynku. Miał na koncie zimowe i letnie wejścia na ośmiotysięczniki, liczne sukcesy na szczytach siedmiotysięcznych. Skromny, ostrożny, bezkonfliktowy, ciężko pracujący na sukces wyprawy. Mimo niewątpliwych osiągnięć, pozostaje dziś nieco w cieniu bardziej medialnych himalaistów swojego pokolenia.

Jak wyglądają najbardziej skomplikowane i niebezpieczne akcje ratunkowe w Polsce? Jakie techniki są wykorzystywane  do ratowania wspinaczy z tatrzańskich skał? O wszystkich tych interesujących tematach opowiadają nam bezpośrednio ratownicy TOPR-u.

Zapraszamy na wywiad z Danutą Piotrowską. Udało nam się porozmawiać z nią podczas 14 zimowego biwaku NPM w Górach Stołowych, na którym była ona jedną z prelegentek. Danuta opowiedziała nam o wydanym przez siebie albumie "Nanga Parbat 1985" z serii "In Memoriam", a także o przebiegu wypraw na Nanga Parbat w których udział brał jej mąż - Tadeusz Piotrowski. 

Wojtek Kurtyka opowiedział nam o swoich refleksjach na temat życia legendarnego wspinacza skałkowego Ryszarda "Rico" Malczyka. Rico to czołowy przedstawiciel pokolenia Kaskaderów,  jego przejścia w Tatrach i skałkach okazały się przełomowe dla rozwoju wspinaczki klasycznej w Polsce. Inspirował i do dziś inspiruje kolejne pokolenia wspinaczy.

Początkowo ścieżka wiodła łagodnym trawersem, by po kilkuset metrach wyprowadzić na skraj lodowca, gdzie urządziliśmy krótki postój i założyliśmy żelastwo. Choć oficjalnie weszliśmy na lodowiec, nie wiązaliśmy się tu jeszcze sznurkiem, gdyż były to raczej polodowcowe resztki niż faktycznie zagrażające nam zmarznięte pola. Krok za krokiem dotarliśmy w końcu do miejsca, w którym lodowiec nieco okrzepł i nawet przykryty był warstwą śniegu. Stąd bardziej stroma, ale wyraźnie wydeptana ścieżka zaprowadziła nas pod pierwszy trudniejszy technicznie fragment.

Wiszący biwak bez wchodzenia do śpiwora w ścianie sześciotysięcznika? Najbardziej doświadczeni alpiniści na świecie udowadniają, że jest to możliwe! Jeden z najlepszych, Brytyjczyk Mick Folwer, na GÓRY TV opowiada nam o tym, jak odkrył minimalistyczne podejście do biwaku w górach najwyższych.

Czy struktura lub farba pokrywająca panel mogą zapewnić większe emocje od przechwytów podczas finałowego przejścia? O tym, co kręci producenta ścian wspinaczkowych z Czarkiem Modrzejewskim z firmy Gatowalls, na łamach 266 numeru GÓR, rozmawia Andrzej Mirek.

W 1974 roku Polski Związek Alpinizmu zorganizował pierwszą w historii zimową wyprawę w Himalaje której celem było zdobycie Lhotse. Kierownikiem wyprawy został Andrzej Zawada. Zadecydowano, że część ekipy wraz z niezbędnym, kilkunastotonowym ekwipunkiem wyjedzie z Warszawy w kierunku Katmandu ciężarówką typy Jelcz. Do pokonania było około 14 000 kilometrów przez kraje takie jak: ZSRR, Iran, Afganistan, a także Indie. O wyzwaniach jakie napotkali na swojej drodze opowiada nam na GÓRY TV kierowca wyprawy - Mirosław Wiśniewski.

Rezerwat Algeti zaznaczono na ulotce na zielono. Według mapy powinny być tu szlaki. Kuszą mnie. Wysiadam, autobus odjeżdża do Tbilisi. „Po co tak chodzisz? – pyta kobieta w czarnej chustce. – Jak umrzesz, dusza wszystko zobaczy”. Nie umiem wyjaśnić. Kobieta ciągnie sznur. Biją cerkiewne dzwony. Wokół domy, kiedyś okazałe, ociekające bzy, łąki. Błoto. I wilki. Podobno dwa lata temu zjadły parę idącą górami z Calki. Parę Niemców. Nocą, kiedy spali w namiocie. Ekspedientka w sklepie spożywczym robi mi kawę. „Tylko noga została” – mówi. „Tylko noga” – potakują kobiety w kolejce.

Od czasów pirackich podbojów Kuba znana jest jako Perła Karaibów. Rum, palmy, gorące rytmy, a przede wszystkim uprzywilejowana pozycja na rajskim Morzu Karaibskim – to wszystko uzasadniało wyjątkowość tytułu. Wyspa utrzymała go przez długie lata, a zyskała na znaczeniu wraz z budową pierwszych wielkich hoteli, które pojawiły się tam w latach 50. Niezwykła historia – z dobrze znaną rewolucją kubańską, której ikony i symbole wciąż są żywe – sympatyczne uosobienie miejscowych, muzyka i klimat stały się solidnymi argumentami, czyniącymi z Kuby światowej klasy destynację. Jeśli do tego dodamy, że w ciągu ostatnich lat wspinanie rozwija się tam zaskakująco dynamicznie, mamy idealny powód, aby obrać Kubę za cel naszych wspinaczkowych wakacji.

To jedna z najwybitniejszych, choć nadzwyczaj kontrowersyjnych postaci w dziedzinie sportów ekstremalnych. Ekscentryk, indywidualista, działający poza strukturami związków alpinistycznych, podważający, czasem wręcz ośmieszający tradycyjny styl wypraw oblężniczych zdobył K2.

K2 pozostaje ostatnim ośmiotysięcznikiem niezdobytym zimą. Trzy razy próbowali tej sztuki dokonać Polacy i wiemy, że nasi rodacy spróbują już kolejnej zimy po raz czwarty. Wobec fiaska wszystkich dotychczasowych wypraw, w tym dwóch tegorocznych (kirigisko-kazachsko-rosyjskiej oraz tej kierowanej przez Baska Alexa Txikona) rodzi się pytanie: czy K2 wogóle da się zdobyć o tej porze roku?