Rosyjski szturm na K2

Duża rosyjska wyprawa obrała sobie za cel środek zachodniej ściany K2. Linia planowanej drogi prowadzi środkiem skalnego monolitu ściany, kształtem przypominającego kolosalną gruszkę. Przypomnijmy, że ściana ta stanowi również cel polsko-słowackiej wyprawy, w której uczestniczy Piotr Morawski. Jednak plan Morawskiego, Hamora i Kopolda jest inny — zamierzają oni wchodzić wielkim żlebem zwanym Bananem, na lewo od monolitu.

Kierownikiem rosyjskiej wyprawy jest Wiktor Kozłow, trenerem –– Nikołaj Czernyj, a w sumie ekspedycja liczy 24 członków. Z bardziej znanych alpinistów w wyprawie uczestniczą: Paweł Szabalin, Iljas Tuchwatulin, Gleb Sokołow, Aleksiej Bołotow, Nikołaj Totmianin, Genadij Kirijewski i Aleksander Korobkow.

Wyprawa dotarła do bazy (5350 m) na lodowcu Savoia w dniu 6 czerwca. W 5 dni później została założona baza wysunięta na wys. 5600 m. Obóz I (6000 m) stanął 14 czerwca (22 czerwca przeniesiono go o 200 m wyżej), a obóz II rozbito w dniu 20 czerwca, u podstawy skalnego bastionu, na wysokości 6750 m. Przed załamaniem pogody w połowie trzeciej dekady czerwca, wyprawa pokonała dolne partie bastionu i dotarła do wysokości 7150 m, gdzie postawiono maleńki namiot obozu III. 

30 czerwca pogoda się poprawiła, opad śniegu ustał, zachmurzenie zanikało. Grupa Szabalina wspięła się do obozu III, poszerzyła półkę nieco poniżej i umieściła tam wygodny duży namiot, zdolny pomieścić nawet 6 osób. N

Niezwykle strome skały bastionu Rosjanie porównują z kluczowymi partiami północnej ściany Jannu. Skała jest lita, obfituje w wiele długich pionowych rys i zacięć przykrytych lodem, które można określić jako dobry poligon drytoolingu. Wzorem poprzednich wypraw, Rosjanie działają systemem oblężniczym, poręczując skalne partie drogi.

źródło: PZA

2007-07-03

dg