Polska Wyprawa Ratowników 100 lecie TOPR - DHAULAGIRI 2009

Kierownikiem wyprawy został Ryszard Gajewski - uczestnik 6 wypraw w Himalaje (w tym zimowej pod kierownictwem Andrzeja Zawady na Mount Everest). Na Dhaulagiri wyruszy z nim Maciej Pawlikowski, który brał udział w 11 himalajskich wyprawach.

"Reszta uczestników to ludzie młodzi, toprowcy, dla których będzie to pierwszy tak poważny wyjazd. Chcemy jednak pokazać, że również członkowie TOPR zaznaczają swoją obecność w górach najwyższych" - wyjaśnia Ryszard Gajewski, specjalnie dla serwisu GORYonline.

"Na upamiętnienie 100-lecia TOPR musieliśmy wymyślić coś, co by miało odpowiedni ciężar gatunkowy - stąd pomysł wyprawy w Himalaje. A Dhaulagiri dlatego, że właśnie tam jako pierwszy Polak wyruszył Jerzy Hajdukiewicz, wieloletni ratownik TOPR" - dopowiada Gajewski. Jerzy Hajdukiewicz, wziął udział w pierwszym na świecie, zwycięskim wejściu na Dhaulagiri oraz przyczynił się do rozwoju medycyny górskiej i nowoczesnych metod ratowniczych.

"Na Dhaulagiri zamierzamy wchodzić dwoma drogami. Tzw. "stara kadra" będzie wspinać się drogą normalną, a młodzi pójdą na ścianę północną tzw. Drogą Japońską "przez gruszkę" - objaśnia taktykę kierownik wyprawy.

Fot. K. Wielicki

Relacje z wyprawy biędzie można śledzić na blogu w naszym serwisie.

Kamila Gruszka
GORYonline.com

Więcej informacji dodatkowych poniżej.

Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (TOPR) – powstało 29 października 1909 roku jako organizacja do niesienia pomocy ofiarom wypadków górskich. Było wtedy czwartą organizacją ratowniczą na świecie. Dziś jest jedyną organizacją ratownictwa górskiego działającą nieprzerwanie od 100 lat. Jej pomysłodawcami byli Mariusz Zaruski i Mieczysław Karłowicz. Co roku TOPR udziela pomocy blisko 2000 poszkodowanych oraz organizuje około 200 wieloosobowych wypraw ratunkowych w Tatrach. 

Dhaulagiri I – to siódmy szczyt Ziemi, wznoszący się na wysokości 8167 m n.p.m. Położony jest w środkowo-zachodnich Himalajach Nepalu. Nazwa szczytu powstała z połączenia dwóch sanskryckich słów: dhavala - biały, giri - góra i oznacza Białą Górę. Przez pewien czas, od pomiarów dokonanych w 1818 aż do połowy XIX, wieku uważany był za najwyższą górę świata.

Po raz pierwszy szczyt został zdobyty w maju 1960 roku przez wyprawę szwajcarską Kurta Diembergera, w której brali udział dwaj Polacy: Jerzy Hajdukiewicz (wybitny alpinista, wieloletni naczelny lekarz GOPR oraz ratownik TOPR) oraz Adam Skoczylas. Pierwszego i jak do tej pory jedynego zimowego wejścia na Dhaulagiri dokonali również Polacy: Jerzy Kukuczka i Andrzej Czok w 1985 roku. Do chwili obecnej na szczycie stanęło 16 polskich wspinaczy.
 
„Dhaulagiri jest szczytem wymagającym, rzadko atakowanym ze względu na trudności. Jest przedostatnim z ośmiotysięczników zdobytym przez człowieka. Trzeba dysponować dużym doświadczeniem górskim i wysokimi umiejętnościami technicznymi, aby zmierzyć się z Białą Górą” – powiedział Ryszard Gajewski, kierownik wyprawy, ratownik TOPR, Prezes Zarządu Fundacji 100-lecie TOPR – Wyprawa Dhaulagiri 2009.

„Szczyt będziemy atakować dwiema drogami: drogą pierwszych zdobywców tzw. Drogą Szwajcarską, która wiedzie granią północno-wschodnią oraz ścianą północną tzw. Drogą Japońską (przez „gruszkę”) w stylu alpejskim. Baza zostanie założona na wysokości 4800 m. n.p.m. Na drodze pierwszych zdobywców planowane jest założenie trzech obozów: I – 5880 m n.p.m., II – 6750 m n.p.m., III – 7400 m n.p.m. i stąd rozpocznie się atak szczytowy. W zależności od warunków atmosferycznych szczyt planujemy zdobyć w dniach pomiędzy 29 kwietnia a 6 maja” – dodał Tomasz Witkowski, uczestnik wyprawy, ratownik TOPR, Członek Zarządu Fundacji 100-lecie TOPR – Wyprawa Dhaulagiri 2009.

W wyprawie bierze udział siedmiu ratowników TOPR. Wśród nich są osoby, które zdobywały już szczyty ośmiotysięczne trudnymi drogami wspinaczkowymi, jak również ratownicy, którzy należą do czołówki wspinaczy młodego pokolenia. Ekwipunek wyprawy, w skład którego wchodzi m.in. sprzęt i żywność, waży przeszło 1000 kilogramów. Powrót do kraju planowany jest na 14 maja br.

***
Fundacja 100-lecie TOPR – Wyprawa Dhaulagiri 2009
Fundacja założona 22 lutego 2008 r. przez grupę inicjatorów wyprawy. Celem Fundacji jest organizacja w 2009 roku wyprawy w Himalaje Nepalu na szczyt Dhaulagiri dla uczczenia setnej rocznicy powstania Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a także wspieranie wszelkich form popularyzujących służbę ratowników TOPR, ich działalność alpinistyczną i sportową.

Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (TOPR)
TOPR – powstało 29 października 1909 roku jako organizacja do niesienia pomocy ofiarom wypadków górskich. Za znak przyjęto błękitny krzyż na białym polu. Była to wówczas czwarta organizacja ratownicza na świecie. Dziś jest jedyną organizacją ratownictwa górskiego działającą nieprzerwanie od 100 lat. Pomysłodawcami organizacji byli Mariusz Zaruski i Mieczysław Karłowicz, którzy już w 1907 r. czynili przygotowania do powołania tej organizacji.
Śmierć Mieczysława Karłowicza w lawinie śnieżnej pod Małym Kościelcem (8 luty 1909 r.) przyspieszyła powstanie pogotowia górskiego, którego pierwszym naczelnikiem został Mariusz Zaruski.
Dzisiejszy TOPR, to nowoczesna, profesjonalna organizacja ratownicza wykorzystująca wszystkie dostępne zdobycze techniki dla ratowania ludzi potrzebujących pomocy w Tatrach i na stokach narciarskich Podhala. Co roku TOPR udziela pomocy blisko 2000 poszkodowanych oraz organizuje około 200 wieloosobowych wypraw ratunkowych w Tatrach. Organizacja prowadzi wszelkie formy ratownictwa górskiego poczynając od ratownictwa na zorganizowanych terenach narciarskich, przez ratownictwo jaskiniowe wraz z działaniami nurkowymi i pirotechnicznymi, ratownictwo ścianowe i lawinowe z udziałem psów lawinowych, po ratownictwo z powietrza.  
Organizacja liczy prawie 260 członków z tego ok. 140 to członkowie tzw. Straży Ratunkowej, czyli ratownicy posiadający odpowiednie umiejętności, wyposażenie i stan zdrowia do podejmowania działań ratowniczych. W skład Straży Ratunkowej  wchodzi 33 ratowników zawodowych. Pozostali członkowie to ratownicy „w stanie spoczynku”’ którzy jednak nadal uczestniczą czynnie w życiu organizacji pełniąc dyżury informacyjne  i wspierając inne działania statutowe.
TOPR jest organizacją społeczną (stowarzyszeniem) finansowaną z dotacji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, odpisów z biletów wstępu do TPN i sponsorów.

Jerzy Hajdukiewicz
Jerzy Hajdukiewicz (1918-1989) - taternik, alpinista, himalaista, ratownik TOPR, lekarz naczelny GOPR. Taternictwo zaczął uprawiać w 1937 r. W 1940 jako żołnierz Polskich Sił Zbrojnych został internowany w Szwajcarii, gdzie przebywał do końca wojny. Mimo to, cały czas się wspinał. Założył Klub Wysokogórski Winterthur.

Po powrocie do Zakopanego w 1946 r. był przez pewien czas prezesem Koła Zakopiańskiego Klubu Wysokogórskiego. Wielokrotnie wyjeżdżał na wyprawy w Alpy,  gdzie zdobywał kolejne czterotysięczniki. Był pierwszym Polakiem, który skompletował je wszystkie – 57.

Od 1949 r. działał jako ratownik TOPR. Udzielał się na forum międzynarodowym jako delegat TOPR na spotkaniach ratowników europejskich IKAR. Intensywnie działał w sprawach modernizacji sprzętu ratowniczego. Uczestnicząc w akcjach ratunkowych
w Alpach zapoznał się z możliwościami technicznymi tzw. Zestawu Gramingera.  Po powrocie do kraju energicznie działał i szukał możliwości, aby ten sprzęt jak najszybciej znalazł się na wyposażeniu TOPR. Zestaw Gramingera, który w krótkim czasie otrzymali ratownicy TOPR przyczynił się do uratowania wielu polskich taterników.

Na tematy ratownicze oraz medycyny górskiej napisał blisko 200 artykułów, które były publikowane w prasie polskiej, niemieckiej i szwajcarskiej. Był również autorem książek: „Dhaulagiri zdobyty”, „Góry mojej młodości” i „Himal Cu-Cu-Ra”.

Jako pierwszy Polak był w Himalajach Nepalu, gdzie uczestniczył w szwajcarskich wyprawach na Dhaulagiri w 1958 i zwycięskiej w 1960 r.