Jesteśmy w bazie. Jednak nie wszystkie nasze bagaże dotarły razem z nami. Część została w bazie włoskiej, a część w bazie japońskiej (dwie godziny poniżej bazy). Teraz kulisi donoszoną je wahadłowo i spodziewamy się, że komplet powinien być dziś po południu. Brak całości sprzętu w tym osobistego utrudnia nam planowanie akcji górskiej – mówi Tomasz Witkowski, uczestnik wyprawy.
Mimo to, dwóch ratowników Ryszard Gajewski (kierownik wyprawy) i Edward Lichota wyruszyło na rozpoznanie terenu w kierunku obozu pierwszego. Doszli do wysokości 5100 m n.p.m. na lodowcu prowadzącym na przełęcz północno-wschodnią. Tu planowane jest rozbicie obozu pierwszego. Po drodze wspinacze poprawili oporęczowanie dojścia przez czoło lodowca i przygotowali do zabezpieczenia szczeliny lodowcowe przegradzające szlak podejścia.
Następnie w celu założenia obozu pierwszego wyruszy czteroosobowa grupa ratowników. Pierwotnie obóz składać się będzie z dwóch namiotów i wyposażenia kuchennego. Po drodze ratownicy uzupełnią dodatkowo oporęczowanie na lodowcu – mówi Tomasz Witkowski, uczestnik wyprawy.
Pogoda na razie nam dopisuje, jedynym problemem jest brak śniegu na północnej ścianie w rejonie drogi japońskiej – dodaje Witkowski.
Ratownicy wylecieli z Polski 23 marca br. Celem wyprawy jest zdobycie siódmego co do wielkości ośmiotysięcznika – Dhaulagiri położonego w środkowo-zachodnich Himalajach Nepalu na wysokości 8167 m n.p.m. W ten sposób ratownicy chcą uczcić setną rocznicę powstania TOPR oraz przypomnieć udział Polaków w zdobywaniu tej góry. Szczególną pamięć pragną oddać Jerzemu Hajdukiewiczowi, który wziął udział w wyprawach na Dhaulagiri (1958 i 1960) oraz przyczynił się do rozwoju medycy górskiej i nowoczesnych metod ratowniczych.
Źródło: Perception PR
Zapraszamy do śledzenia relacji na
na blogu wyprawy w naszym serwisie.
