Prace przeprowadził zespół słowacki w składzie: doświadczony autor wielu tatrzańskich trudnych dróg klasycznych po południowej stronie Tatr, Peter Becko Ondrejovič, wspomagany przez nowego chatara ze schroniska w Dol. Kieżmarskiej (Chata pri Zelenom Plese) Tomáša Petríka i Adama Jenkurę.
Za cel trójka obrała pd- wsch. ścianę Jastrzębiej Turni, a dokładnie znaną w środowisku i cenioną drogę Płyty Pochylého (Pochylého platne; pierwotnie VIA4, później VIII). Zespół dokonał na tej drodze wymiany starej asekuracji, instalacji stałych punktów asekuracyjnych w postaci „borhaków” - czyli punktów osadzonych w nawierconych otworach.
Prace w ścianie. Fot. james.sk
Autorzy akcji założyli 16 takich punktów. W 100% są to punkty przelotowe, ponieważ, jak donosi P. Ondrejovič, na drodze tej są już stanowiska, wyposażone w nity, osadzone wcześniej (przez nieznanych autorów).
Istotne dla tej drogi był fakt, że już pierwszy, długi wyciąg, nawet nie trudny, był znanym przez lata „morálovým strašiakom“. Mówiąc w uposzczeniu i delikatnie, „nie oferował najlepszej asekuracji“ ze względu na swoją „nieasekurowalność“ i brak ewidentnego, widocznego przebiegu - co odstraszało większość chętnych do powtórzeń. Tu autorzy osadzili 4 nowe, stałe punkty przelotowe. Kolejne dwie długości liny - kluczowe, jeśli chodzi o trudności techniczne, mają teraz, oprócz wielu starych haków, dodatkowo również nity. Ostatni wyciąg został poprowadzony nieco inaczej w stosunku do oryginalnej linii, bardziej wprost, przez piękną, położoną płytę.
Nowy wklejony nit z drogi Płytami Pochylého. Fot. james.sk
Autorzy dodają też, a propos ewentualnego powrotu, że zejście po tarasie do Dolinki Jagnięcej (Červená dolina) jest znacznie dogodniejsze, wygodniejsze i szybsze, aniżeli zjazdy przewieszoną ścianą Jastrzębiej Turni.
Jak podsumował akcję P. Ondrejovič, „niech stanie się to inspiracją dla wielu z Was, młodego pokolenia, jak też i dla nas, którzy zupełnie nie jesteśmy przekonani do starego żelaza”.
Zachęcamy więc do powtórzeń!
Piotr Michalski
