Przypomnijmy: 18 stycznia Jason Kruk i Hayden Kennedy w jednym 13-godzinnym ataku przeszli
Drogę przez kompresor, bez używania spitów Maestriego. Korzystali jedynie z pięciu spitów zainstalowanych już po przejściu z 1970 roku. W górnej części drogi poruszali się innym wariantem wycenionym na 5.11+ A2. Podczas zjazdu ze szczytu usunęli większość spitów Maestriego, co spowodowało burzliwą dyskusję w środowisku górskim. Więcej o samym przejściu możecie przeczytać w
tym artykule.
David Lama i Peter Ortner. Fot. arch. David Lama
Tymczasem David Lama i Peter Ortner wykorzystując doskonałe warunki pogodowe uderzyli na Drogę przez kompresor i w ciągu 24 godzin pokonali ją całą klasycznie. Jest to przejście tak dużego kalibru, że warto zacytować
wypowiedź Davida na jego profilu na fb:
„Nie mogę w to uwierzyć... Przez trzy lata marzyłem o klasycznym przejściu Compressor route na Cerro Torre i teraz sen stał się prawdą!
Ja i mój partner Peter Ortner wystartowaliśmy 19 stycznia z El Chalten i doszliśmy do Nipo Nino naszego pierwszego biwaku. Następnego ranka wspięliśmy się na Col de la Paciencia (przyp. red. Col of Hope), aby tam odpocząć parę godzin.
Zaczęliśmy się wspinać Trawersem Spitów, ale napotkaliśmy trudne miejsca, parę metrów na lewo od Rysy Salvaterra. Zaliczyłem parę lotów, zanim udało mi się rozpracować sekwencję ruchów. Przeszedłem ten wyciąg w drugiej próbie. Parę długości liny wyżej osiągnęliśmy Lodowe Wieże, na których wyrąbaliśmy małą półkę.
Rankiem dotarliśmy do headwalla. Hayden i Jason usunęli kilka dni wcześniej spity, dzięki czemu przejście klasyczne stało się jeszcze większym wyzwaniem. Zwłaszcza asekuracja była kiepska i do tego dochodziły długie runouty. Korzystając z odstrzelonych i luźnych flejków podążaliśmy linią oryginalnej drogi przez trzy wyciągi. Około 20 metrów poniżej kompresora strawersowaliśmy w prawo i osiągnęliśmy system rys i zacięć, które doprowadziły nas na wierzchołek. Wspinaczka w stylu alpejskim na szczyt zajęła nam 24 godziny od biwaku.
Dla mnie pierwsze klasyczne przejście południowo-wschodniej ściany Cerro Torre jest końcem prawdopodobnie największej przygody, jakiej doświadczyłem w życiu! Jestem dumny z tego, że nie dobiliśmy żadnego spita. Nie mogło być lepiej!”
Tymczasem świat alpinizmu został podzielony na dwie części: zwolenników i przeciwników usunięcia spitów z drogi Maestriego. Kennedemu i Krukowi skonfiskowano usunięte spity - obaj zdeklarowali się, że poniosą wszelkie konsekwencje ich akcji.
Warto przypomnieć, że podobna dyskusja miała miejsce w 2007 roku, kiedy to wspinacze przebywający w Patagonii podjęli decyzję, że
Droga przez kompresor powinna pozostać w swoim kształcie.
Źródło: planetmountain.com, profil Davida Lamy na fb
