2015-06-23

Sprzęt do wspinania tradowego

Obecnie można zaobserwować coraz większe zainteresowanie wspinaczką, jest to wspaniały, ogólnorozwojowy sport, który wyróżnia się bardzo dużym zróżnicowaniem.

W zależności od terenu, pory roku i własnych preferencji działalność wspinaczkową można podzielić na:

bouldering
wspinaczka skałkowa
wspinaczka górska:

taternictwo (letnie i zimowe)
alpinizm – w górach lodowcowych

wspinaczka lodowa
wspinaczka mikstowa
wspinaczka wielkościanowa (bigwall)
wspinaczka wysokościowa (himalaizm).

Biorąc pod uwagę sposób asekuracji, wspinanie można podzielić na:

bez asekuracji (w przypadku boulderingu)
z dolną asekuracją:

z własną asekuracją – wspinanie tradycyjne (tradowe)
z wykorzystaniem stałych punktów przelotowych, takich jak spity czy ringi – wspinanie sportowe.

Tak jak wspinanie sportowe wymaga dość prostego sprzętu – uprząż, lina, ekspresy, przyrząd asekuracyjny – i jest dość intuicyjne tak wspinaczka tradycyjna wymaga szerszej palet elementów wspomagających asekurację.

Główne kategorie sprzętu używanego w wspinaniu tradycyjnym to:

1. Rocksy – najpopularniejsze z kości. Składają się z metalowej (najczęściej wykonanej z duralu, mosiądzu lub stali) pryzmy, przez którą przewleczone jest (wykonane ze stalowej linki) cięgło, służące do wpięcia karabinka lub ekspresu. Rocksy zakłada się głównie w szczelinach pionowych. Kość można włożyć do szczeliny na dwa sposoby, co zwiększa jej uniwersalność.

Rocksy Alu-Nuts firmy Rock Empire

Kształty kości jest zróżnicowany – mogą być one lekko wygięte by lepiej układać się w szczelinach, nierzadko mają wypukłe fragmenty przy krawędziach.

Dobrze osadzona kość

2. Heksy – kości heksagonalne, o przekroju nieregularnego sześciokąta. Ze względu na swoją budowę heksy możemy osadzać na trzy różne sposoby, w tym również mimośrodowo. Zazwyczaj przy heksach nie stosuje się stalowych cięgieł, lecz bardziej giętkie pętle z repsznura lub taśmy.

Heksy Carvex na dynemie firmy CAMP

Dobrze osadzony heks, widoczny efekt mimośrodu

3. Friendy zwane „kośćmi mechanicznymi”. Zostały stworzone do asekuracji w równoległych rysach.

Friendy Axel firmy Rock Empire

Friend powinien być ustawiony w kierunku potencjalnego odpadnięcia, czyli w dół. Błędem jest osadzanie friendów skierowanych równolegle do powierzchni ziemi (nie zawsze tożsame ze skierowaniem frienda prostopadle do ściany), ponieważ w przypadku odpadnięcia wspinacza taki friend przekręci się w dół, co jest niekorzystne z punktu widzenia stabilności frienda

Dobrze ustawiony friend, skierowany w stronę potencjalnego lotu, czyli w tej sytuacji na wyrywanie w dół

Dobrze dopasowany friend

4. Tricamy – kostka ze specyficznym „dzióbkiem” i taśmą zaczepioną w sposób umożliwiający jej mimośrodowe działanie. Dzięki temu tricamy można stosować zarówno w szczelinach pionowych, jak i poziomych, a także w charakterystycznych dla wapienia dziurkach pochodzenia krasowego. Ze względu na małą powierzchnię klinowania, świetnie spisują się w szczelinach o nierównych brzegach.

Tricam Set firmy CAMP

Przykładowe osadzenia Tricamów

5. Ballnuty – nazwa robocza firmy Trango, można je spotkać także pod nazwą slidery. W skrócie da się je opisać jako kości na podwójnym cięgle, gdzie drugie cięgno jest ruchome i zakończone metalową główką, służącą do zacierania. Stosuje się je do hakodziur i bardzo wąskich, równoległych szczelin. W praktyce rzadko używane, jedynie na wybranych tzw.”gritowych” drogach, ze słabą asekuracją, gdzie nic innego nam nie siądzie. Ballnuty zdecydowanie wykraczają poza standardowy zestaw.

Ball Nuty firmy CAMP

***

Kości które zostały silnie obciążone mają tendencję do „zacierania się” w skale (ze względu na miękki metal z którego są wykonane) i często do ich wyjęcia niezbędny jest specjalny przyrząd, nazywany jebadełkiem.