II Memoriał im. Andrzeja Skwirczyńskiego - Działo się

Jeśli myślicie, że ten memoriał to kolejny z mityngów wspinaczkowych, na których ludzie wspinają się, relaksują, siedzą przy ognisku, patrzą z roztargnieniem na chmurki, gdy ich partner się wspina.... O nie! Nic z tych rzeczy, tutaj królowało przewspinanie jak największej ilośći dróg w czasie 7 godzin (od 10.00 do 17.00). Już sama odprawa dużo nam powiedziała: rządek rowerów pod Brandysówką (być pierwszym pod skałą... bezcenne), zacięte miny, uprzęże ubierane już na polanie.

O 9.50 „karty startowe zostały rzucone” i rozpoczął się bieg pod skały, a dla zmotoryzowanych prawdziwy triathlon (dojechanie, dobiegnięcie, wspin).
 

Niektórzy wybrali formułę `fast and light` i używali jednego bicykla na dwie osoby :- )
Fot. Piotr Drożdż / Magazyn GÓRY

Memoriał był rozgrywany na zasadach fair play, które z tego co widziałem były przestrzegane, a atmosfera w skałach była przyjemna, pomimo rywalizacji. Leciały teksty dopingujące typu: „dajesz, dajesz”, „Idziesz po piwo”. Aczkolwiek zdarzały się jak: „Dajesz, dajesz, bo cię wyprzedzi”, po czym nastąpiło wyprzedzanie na drodze! Bynajmniej nie podejściowej.

Organizatorzy udostępnili do wspinania 67 dróg, o trudnościach od III do VI.3+/4, z czego przeważająca większość to drogi do VI.1+ (takie głównie obijał Andrzej). Każda droga była odpowiednio punktowana (według trudności, długości i odległości od punktu startowego), w sumie można było zdobyć łącznie 1140 punktów. Najlepszy zespół zdobył 450, więc zapas na następny Memoriał jest.
 

Wspina się Grzesiek Rettinger.
Fot. Piotr Drożdż / Magazyn GÓRY

Po części wspinaczkowej, nastąpiło oczekiwanie na wyniki, umilone zapleczem kiełbaskowo-piwnym (pewnie niejeden plan treningowo-dietetyczny wtedy poszedł w odstawkę).

Zwycięzcami w poszczególnych kategoriach okazali się:

• w damskiej: Asia Zając i Ania Górka (obie z KW Kraków)

• w mieszanej: Wioletta Soboń (nz) i Marcin Opozda (KW Kraków)

• w męskiej: Wojciech Karnaś (JKW, Climb.pl) i Maciek Dobrzański (Korona)

Później nastąpiła przez wielu oczekiwana część integracyjna. Śpiewy i rozmowy jeszcze długo rozchodziły się na polanie pod Sokolicą