Ararat (15.06-28.06.2009)

Lecimy samolotem do Erzurum lub innego miasta w okolicy Araratu. Następnie jedziemy autokarem do miejscowości Olgunlar w Górach Pontyjskich, który jest punktem wypadowym na Kackar. Po noclegu podchodzimy do Dilber Duzu 2900m, łąki na której spędzimy noc w namiotach. Następny dzień to wejście na Kackar- 3990m, wejście na najwyższy szczy Gór Pontyjskich. Noc spędzamy również na Dilber Duzu. Następnie schodzimy do Olgunlar, skąd jedziemy do Yusufeli gdzie jest możliwość raftingu. Kolejne dni to główny punkt programu, czyli wspinaczka na Ararat. W tym celu jedziemy w kierunku granicy z Iranem do miasta Dogubayazit, gdzie zakupimy prowiant oraz otrzymamy asystę wojska. Nad miastem dominuje potężna sylwetka Araratu, góra wyrasta wprost z pustyni. Znajdujemy się we wschodniej Turcji, gdzie domy z gliny oraz łajna oraz zupełnie inni ludzie niż przykładowo w Stambule uzmysławiają nam, że naprawdę jesteśmy w Azji. Po noclegu w Dogubayazit ruszamy w góry, najpierw, krótki podjazd pod południowe zbocze, no i podejście do bazy. Naokoło Araratu Kurdowie wypasają swoje stada owiec ciągle tak jak ich przodkowie prowadzą koczowniczy tryb życia. W ciągu pierwszego dnia osiągamy wysokość 3000 metrów, gdzie rozbijamy namioty i zatrzymujemy się na nocleg. Kolejny dzień to podejście na wysokość około 3900 metrów gdzie spędzamy kolejną noc, podchodzimy typowo wulkanicznym terenem, a spod nóg usuwają się nam kamienie. Z tego miejsca jeszcze przed świtem ruszamy w kierunku szczytu, zakładany raki i podchodzimy po łagodnie nachylonych polach śnieżnych, wejście nie powinno przekroczyć 6-8 godzin. Ze szczytu roztacza się niesamowita panorama. Z wierzchołka wracamy do obozu bazowego. Po noclegu schodzimy do Dogubayazit.

Pozostały czas wykorzystujemy na jedną z możliwości dodatkowych: Kapadocja, Jezioro Van. Powrót do Polski po 14 dniach.

Źródło: www.annapurna.pl