Ukryte Pragnienia na Kyajo Ri

Było wcześniej już kilka prób zdobycia tej pięknej formacji, jednak bez skutku - tylko Amerykanom w roku 2005 udało się przejść pd.- wsch. żebro tego szczytu. Z kolei ściana pn.- wsch. została wprawdzie pokonana przez zespół włoski w r. 2009, jednak po osiągnięciu grani zjechał on, bez osiągnięcia wierzchołka. Dziewicza pozostawała ściana wschodnia, o różnicy wysokości 1200 metrów. Jej kluczowy odcinek stanowił skalny bastion w dolnej części. Wspinacze pokonali tam kilka wyciągów o najwyższej skali trudności w skali rosyjskiej skali trudności górskich – 6B [podobnej nieco do skali alpejskiej, także zamkniętej od góry, na stopniu właśnie 6B; odpowiada on mniej – więcej stopniowi ABO, albo ED sup. w skali alp.]. Po nim zaczynała się część drogi o charakterze stopniowo, coraz bardziej mikstowym, wiodąca także kuluarami lodowymi.

Kyajo Ri z linią drogi i portetem autorów przejścia. Fot. mountain.ru

Pokonanie linii zajęło zespołowi rosyjskiemu łącznie sześć dni wspinaczki (9-14 maja), po czym nastąpiły zjazdy wytyczoną drogą. Nowopowstała wspinaczka liczy sobie osiemnaście długości liny i w ogólnej skali rosyjskiej uzyskała wycenę 6A [skali zamkniętej od góry - najwyższy stopień to 6B], zaś jej wycena w ogólnej, międzynarodowej skali, to VIA2, M6, lód 90° (18 wyc.).

Zespół działał w ścianie sześć dni. A, jak widać na kilku zdjęciach, Marina i Władimir tworzą zespół – ale nie tylko w znaczeniu wspinaczkowym... Sześć dni [i sześć nocy...] wspólnych działań [na pewno z asekuracją...] – i zespół zrealizował swoje Ukryte Pragnienia... [Stealing Beauty – tak brzmi nazwa drogi.]

Serdecznie gratulujemy zespołowi realizacji Ukrytych Pragnień!

Piotr Michalski