Nie tylko Polacy atakują klasyki w Tessinie. Pod jednym z najsłynniejszych głazów Szwajcarii - Dreamtime - zasiadł ostatnio Jan Hojer. Jak wiemy Niemiec jest ostatnio na fali i wciąga ekstremy seryjnie. Nie oparł mu się również i ten historyczny problemat.
Adam Ondra na Dreamtime. Fot. Eva Ondrova
Historia Dreamtime jest nieco skomplikowana. Wytyczony w 2000 roku przez Fredka Nicole wyceniony został na 8C. Po serii powtórzeń i wyjściu na światło dzienne faktu, że "chwyty nieco się polepszyły", oficjalna wycena spadła do 8B+. Jednak w 2009 roku kluczowa klamka została urwana, co znacząco utrudniło sekwencję. Przynajmniej tak się wydawało, dopóki do Dreamtime nie przystawił się Adam Ondra. Czech pyknął nową wersję niemalże z marszu twierdząc, że jeśli ktoś ma mocne przytrzymanie na krawądach, to nowa wersja nie jest trudniejsza od starej. Jednak patrząc na ilość powtórzeń od obrywu (nie licząc Ondry - zero) chyba jednak urwanie klamki nieco utrudniło sekwencję:-). Podobnego zdania jest Janek Hojer:
"Wykorzystałem dynamiczny patent, gdyż nie mogłem sobie nawet wyobrazić przytrzymania tych krawądek. Dużo trudniejsze niż jakiekolwiek 8B+, jakie próbowałem..."
Czyli Dreamtime chyba jednak znów dołączył do grona 8C. Ja bym tam bardziej jednak wierzył Jankowi niż Adasiowi w tym temacie...
A dla tych, którzy zdążyli już zapomnieć jak wygląda Dreamtime, stary filmik (jeszcze przed obrywem) z Dave Grahamem w roli głównej:
