Snowgliding to nowy sport zimowy. W zasadzie jest to forma narciarstwa, lecz polega na wykorzystaniu nart w sposób nieco inny niż tradycyjnie. Mianowicie,
narciarz porusza się, wykorzystując paralotnię o specjalnej konstrukcji i mniejszych rozmiarach od standardowej paralotni. Łapie weń wiatr, dzięki czemu przemieszcza się w wybranym przez siebie kierunku, również i w górę stoku. Czyli wiatr jest dla narciarza swego rodzaju „napędem”. Narciarz może osiągnąć prędkość nawet rzędu 70 km/h – wszystko zależy od siły wiatru. A jeśli odpowiednio wykorzysta wiatr, narciarz może nawet unieść się wysoko w powietrze, wykonać krótki lot jak paralotnią, po czym miękko opada na ziemię i jedzie dalej.
Narciarz o większych umiejętnościach podczas skrętów i zmiany kierunku jazdy potrafi wykonywać widowiskowe skoki i inne efektowne ewolucje lub manewry nad stokiem. Jednakże snowgliding to przede wszystkim narciarstwo – kontakt z ziemią i jazda na nartach jest tu najważniejsza. Chodzi przecież o to, aby ślizgać się po śniegu. Snowgliding może nie tylko stanowić alternatywę dla narciarstwa zjazdowego, lecz może to być również
sposób na podróżowanie zimą po otwartych przestrzeniach, lub nawet przemieszczanie się w górach. Podczas wycieczek górskich stanowiłby znakomite uzupełnienie dla skitouringu, pozwalając w krótszym czasie pokonać większe przestrzenie przy mniejszym wysiłku fizycznym.
Narodziny snowglidingu
Ten nietypowy sposób jazdy na nartach został wynaleziony nie na stokach alpejskich, czy w Skandynawii, lecz w naszych polskich Bieszczadach! Człowiekiem, który wymyślił snowgliding oraz opracował technikę jazdy jest
Wacław Kuzło vel Wasko, instruktor w Prowing Team, członek Kadry Narodowej w paralotniarstwie. Wasko przez 4 lata, podczas długich samotnych godzin spędzonych na bieszczadzkich połoninach, pracował nad techniką, doskonalił ją, wykorzystując przy tym swoje doświadczenie pilota paralotni. A teraz przekazuje swoją wiedzę i umiejętności innym. Swoje umiejętności doskonalił w Norwegii na płaskowyż Hardangervidda, gdzie trenują polarnicy, by nauczyć ich, w jaki sposób podczas ekspedycji powinni przemieszczać się efektywnie na śniegu, wykorzystując technikę snowglidingową.
Snowgliding – sport dla każdego
Snowgliding uprawiać może każdy i praktycznie wszędzie – zarówno w górach, jak i na płaskim terenie, na przygotowanym stoku lub w kopnym śniegu. Nie wymaga specjalnego przygotowania.
Wystarczy umiejętność jazdy na nartach, opanowanie techniki sterowania skrzydłem oraz odpowiednie skoordynowanie obu tych elementów.
Snowgliding
bywa mylony ze speedridingiem i snowkitingiem, ponieważ w obu tych dyscyplinach sportu wykorzystuje się narty i skrzydło. Jednakże snowgliding jest w zasadzie sportem dla każdego, podczas gdy speedriding jest przecież sportem ekstremalnym – polega wszakże na „ostrej” jeździe na nartach w dół wysokimi, stromymi zboczami górskimi.
Speedriding to narciarstwo z dodatkiem małego skrzydła, które umożliwia bezpieczny skok z urwisk. A przy snowglidingu wykorzystując inną technikę, wykorzystujemy to samo skrzydło do jazdy na nartach, ale jako siła pociągowa – mówi Wacław Kuzło.
Zatem idea, filozofia i założenia snowglidingu są zupełnie inne niż w speedridingu.
Sprzęt: Wyposażenie narciarza snowglidingowego to
narty, małe skrzydło i uprząż. Jeżeli chodzi o narty, mogą one być dowolnego rodzaju, nie ma ograniczeń ani szczegółowych wytycznych w tym zakresie. Narciarz musi również posiadać specjalną uprząż, w którą będzie wpięty i do której przypnie skrzydło pozwalające na wykorzystanie wiatru jako swoistej siły napędowej oraz płynne przejście do lotu. Skrzydło dobiera się w zależności od siły wiatru. Przy słabszym wietrze można użyć zwykłej paralotni, ale z reguły wykorzystuje się speed wing czyli małe skrzydło (o powierzchni około 12 m²) dedykowane stricte dla speedridingu. Skrzydło zaopatrzone jest w uchwyty sterownicze, które narciarz trzyma w dłoniach. Pociągając za nie i umiejętnie balansując ciałem decyduje o kierunku jazdy i wykonuje skręty.
Przyszłość snowglidingu
Snowgliding wydaje się być idealnym sposobem na spędzanie wolnego czasu dla osób, którym znudziło się narciarstwo „wyciągowe”, ale które nie chcą uprawiać sportów ekstremalnych. Jednocześnie jest interesującą propozycją dla tych, którzy chcą zimą odbywać wycieczki w górach, lub nawet na obszarze nizinnym i przemieszczać się przy tym szybko, sprawnie, przy jak najmniejszym obciążeniu fizycznym organizmu. Być może czas pokaże inne zastosowania snowglidingu. A być może ktoś pokusi się o skonstruowanie skrzydła lub nawet nart, które byłyby wykorzystywane tylko w snowglidingu. Być może…. Z pewnością jednak jest to młoda dyscyplina sportowa, w której tkwi ogromny potencjał i która będzie dynamicznie się rozwijać.
Zimowe eskapady
W nadchodzącym sezonie zimowym, bieszczadzcy miłośnicy snowglidingu planują kilka wypraw z wykorzystaniem skrzydła. Najbliższe spotkanie na Bezmiechowej to trening przed próbą ustanowienia rekordu, który ma polegać na pokonaniu jak największej odległości w warunkach zimowych. Wykorzystując tylko siłę wiatru, narciarze będą przemieszczać się po połoninie Borżawa/ Ukraina (1300 m n.pm).
Wszystkich zainteresowanych tym sportem szybowisko w Bezmiechowej zaprasza na spotkanie w zimowym plenerze.
Snowgliding Ski Show - 15 grudnia 2012 r.
Więcej na www.prowing.pl
