Projekt zdobycia szczytu K2 i przede wszystkim późniejszy zjazd na nartach to z pewnością jedno z największych obecnie wyzwań w górach wysokich. Andrzej Bargiel właśnie zrezygnował z aklimatyzacji na pobliskim ośmiotysięczniku Gasherbrum II i już przenosi się na zbocza K2 by podjąć walkę o szczyt.
Przypomniana kilka dni temu na naszej stronie wypowiedź Denisa Urubki o tym, co i dlaczego uważa za zimowe wejścia na ośmiotysięczniki, rozpaliła namiętności nie mniejsze, niż jego niespodziewanie rozpoczęty atak szczytowy. Trudno się temu dziwić, bo jeśli nie liczyć perfekcyjnie zawiązanej intrygi pod K2, temat pór roku i ogólnie pogody wzbudza trudne do wygaszenia emocje;). Zanim jednak opowiemy się za którąś z definicji „prawdziwej” zimy, warto zapoznać się z tym, co na temat propozycji Urubki miał do powiedzenia Andrzej Machnik, którego artykuł opublikowaliśmy w tym samym co wypowiedź Denisa numerze GÓR (244). [redakcja]
27 lutego 2018 roku w ramach spotkań „Podróże małe i duże” w Małopolskim Centrum Dźwięku i Słowa w Niepołomicach Kasia Biernacka opowie o swojej pasji: eksploracji jaskiń.
Dawniej, gdy ludzie byli mocniej związani z naturą, zima oznaczała czas wyciszenia. Życie upływało spokojnie, zgodnie z rytmem Gai, która o tej porze roku w naszej strefie klimatycznej wchodziła w fazę uśpienia. Mniej światła, mniej witamin i sroga aura, przed którą nie chronił prosty przyodziewek. Nic więc dziwnego, że na kilka miesięcy pomieszczenie z piecem stawało się centralnym punktem życia. Obecnie dysponujemy niemal wszystkim, co pozwala rzucić wyzwanie Matce Naturze, za to mamy zbyt mało czasu, aby marnować go na siedzenie w ciepłych kapciach. Nie ma więc mowy o jakimkolwiek wyciszeniu i spokojnej regeneracji, skoro puch czeka na ślizg nart, lodospad na ostrze dziabek, a białe i mroźne przestrzenie na swoich odkrywców.
GÓRY numer 4/2017 (257)
Stali czytelnicy GÓR nie będą zaskoczeni – o tej porze roku w powietrzu daje się wyczuć subtelny zapach górskiej przygody, pod różnymi postaciami serwowanej w trakcie Festiwalu w Lądku-Zdroju. A to oznacza, że tradycyjnie w naszym Magazynie już teraz można znaleźć sylwetki niektórych jego bohaterów.
GÓRY numer 3/2017 (256)
Łomnica, Widły, Kieżmarski Szczyt – efektowny skalny bastion usytuowany na południowo-wschodnim skraju Tatr – posiada wszelkie przymioty, by stać się supergwiazdą. Onieśmiela spektakularną urodą, pobudza wyobraźnię śmiałymi kształtami, bezustannie przyciąga uwagę widowiskowym położeniem.
Czy potrzebne jest specjalne wydanie GÓR dla kobiet? Zdecydowanie tak. Przecież tyle jest ciekawych, wartych poznania historii związanych ze wspinaczkami, biegaczkami i narciarkami. Dziewczyny też chcą poczytać o przeznaczonym wyłącznie dla nich ekwipunku, dedykowanych treningach lub fizjoterapii. O kolorach, które tylko panie potrafią nazwać i o emocjach, na które rzadko zwracają uwagę panowie :)
GÓRY numer 2/2017 (255)
Czy potrzebne jest specjalne wydanie GÓR dla kobiet? Zdecydowanie tak. Przecież tyle jest ciekawych, wartych poznania historii związanych ze wspinaczkami, biegaczkami i narciarkami. Dziewczyny też chcą poczytać o przeznaczonym wyłącznie dla nich ekwipunku, dedykowanych treningach lub fizjoterapii. O kolorach, które tylko panie potrafią nazwać i o emocjach, na które rzadko zwracają uwagę panowie :).
Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że Wielka Szarpana Turnia pod pewnym względem zajmuje w historii taternictwa miejsce wyjątkowe. Niewiele jest przecież tatrzańskich szczytów atakowanych zimą zanim zdobyto je latem.
Wschodnia Dhaulagiri to ważna ściana w historii polskiego himalaizmu, na której swój ślad zostawiły dwie spośród najwybitniejszych postaci z pokolenia naszej alpinistycznej „złotej ery”: Wojciech Kurtyka i Krzysztof Wielicki. Na miano paradoksu zasługuje więc fakt, że do dzisiaj nie doczekaliśmy się w polskiej literaturze topo z prawidłowym wrysowaniem przebiegów przejść zespołu angielskiego-francusko-polskiego z 1980 roku i samotnej wspinaczki Krzysztofa Wielickiego, która miała miejsce dziesięć lat później. W związku z tym, że nie w do końca skorzystałem z okazji, aby naprawić tę sytuację w książce Krzysztof Wielicki: mój wybór, czynię to na łamach GÓR.
GÓRY numer 1/2017 (254)
Jedną z coraz mocniej zauważalnych tendencjina outdoorowym rynku jest to, że producenci zaczynają specjalizować się w ekwipunku dedykowanym do krótkotrwałych aktywności. To niestety zgodne z logiką, bo jaki jest sens produkowania na przykład sprzętu turystycznego na wielodniowe włóczęgi, skoro statystycznie klienci mają coraz mniej wolnego czasu i na tego typu przyjemność mogą przeznaczyć jeden dzień… w tygodniu?
GÓRY numer 1/2017 (254)
Jedną z coraz mocniej zauważalnych tendencjina outdoorowym rynku jest to, że producenci zaczynają specjalizować się w ekwipunku dedykowanym do krótkotrwałych aktywności. To niestety zgodne z logiką, bo jaki jest sens produkowania na przykład sprzętu turystycznego na wielodniowe włóczęgi, skoro statystycznie klienci mają coraz mniej wolnego czasu i na tego typu przyjemność mogą przeznaczyć jeden dzień… w tygodniu?
Opisaliśmy najpiękniejsze – naszym zdaniem – tatrzańskie doliny. Oczywiście, są to nasze subiektywne typy, które – mamy nadzieję – pomogą Wam dokonać samodzielnej oceny, tego co w Tatrach najpiękniejsze i najbliższe sercu.
Dwadzieścia pięć lat – tyle można usłyszeć od sądu za naprawdę poważne sprawki. Ćwierć wieku stanowi też niepokojąco dużą część przeciętnej długości żywota ludzkiego. Nie można jej bagatelizować – jak by nie patrzeć, to wystarczająco, aby ludzie zmienili się niemal nie do poznania, realia życia uległy nieprzewidywalnym przeobrażeniom, a rozwój technologii przeskoczył o kilka epok…
„Witajcie w Górach!” – niemal dokładnie 25 lat temu tymi słowami Krzysztof Baran otworzył swój wstępniak w pierwszym numerze magazynu GÓRY. Proste, zwyczajnie powitanie i proszę bardzo, jaki efekt! Ćwierć wieku później chciałbym napisać coś równie oszczędnego w formie i głębokiego w treści.
Przywykliśmy już do sytuacji, że ze wspinaczek, nawet tych najtrudniejszych, ale odbywających się w stylu „bigwallowym”, posiadamy z reguły doskonały materiał fotograficzny lub filmowy. Gorzej jest ze wspinaczką w stylu alpejskim – niepogoda, zmęczenie, zimno oraz duże trudności techniczne skutecznie zniechęcają do wyciągnięcia aparatu. Nic więc dziwnego, że redakcja prestiżowego magazynu „Alpinist” napisała we wstępniaku do pierwszego numeru, iż znacznie bardziej będzie cenić małe, słabej jakości, nieostre zdjęcie zrobione podczas alpejskiej wspinaczki w wielkiej ścianie, niż najlepszej jakości kadr z sesji fotograficznych podczas wspinaczek w Tajlandii czy innym ciepłym i przystępnym miejscu.
