Tylko w GÓRACH Nie przegap

Nic dziwnego, że w celu promowania Aletsch Arena Szwajcarzy wymyślili slogan „Feel free”. Co najmniej kilka czynników sprawia, że na skiturowca, narciarza czy turystę, który zawita w ten rejon, spływa błogi spokój i poczucie wolności. Może on tu zapomnieć na przykład o samochodzie, który zostawia w dolinach. Wbrew pozorom zerwanie więzi z automobilem, który jest nam niezbędny w gonitwie dnia codziennego, sprawia, że automatycznie wrzucamy na luz. Ponadto atmosfera w 3 miniośrodkach składających się na opisywany kompleks – Fiescheralp, Bettmeralp i Riederalp – jest wyjątkowa. Zawieszone wysoko nad dnem Doliny Rodanu, dają możliwość oglądania zarówno wschodów, jak i zachodów słońca oraz podziwiania absolutnie wyjątkowej panoramy. Wreszcie: w pozytywnych wibracjach tego rejonu jest coś, co sprawia, że wracamy w doliny z nową energią. Być może jej źródłem jest gigantyczny lodowiec Aletsch, więc od niego zaczniemy naszą opowieść.

Wysoka skuteczność jest bardzo ważna podczas wspinaczki w każdym stylu. Hazel Findlay - specjalistka od trudnych dróg i treningu mentalnego podpowiada, w jaki sposób można łatwo tę skuteczność zwiększyć.

Na przełomie lipca i sierpnia zespół powtórzył drogę War And Poetry (5.12c, 1000 m, 30 wyciągów) na turni Ulamertorsuaq, uklasycznił drogę Ekstra Lagret (5.12+, 600 m, 17 wyciągów) na ścianie Nalumasortoq i poprowadził własną drogę Hanging Bus (5.11+, 400 m, 12 wyciągów). Po krótkich wahaniach dali się namówić na rozmowę.

O jednym z pierwszych powtórzeń drogi L'Or Du Temps 7c+ na Grand Capucin, na łamach nowego numeru GÓR opowiada Michał Czech.

Aconcagua - 6962 m n.p.m. Góra paradoksów. Łatwa technicznie, ale niezwykle trudna do zdobycia ze względu m.in. na kapryśne warunki atmosferyczne panujące na jej zboczach. Ryszard Pawłowski - gospodarz naszej serii na GÓRY TV o górach wysokich, był na szczycie już ponad 30 razy i w najnowszym odcinku dzieli się swoją ogromną wiedzą o najwyższej górze Ameryki Południowej. Opowiada o logistyce, aklimatyzacji, niezbędnym sprzęcie i umiejętnościach, a także z właściwą sobie swadą zachęca do odwiedzenia przepięknego rejonu jakim są Andy Południowe. Miłego oglądania!

O niezwykle udanym sezonie i niesłabnącej motywacji do rozwoju z jednym z bardziej utalentowanych wspinaczy w Europie, Piotrkiem Schabem, rozmawia Mateusz Haładaj.

Od 1993 roku, gdy stolica Tyrolu gościła po raz ostatni najlepszych wspinaczy globu, minęło ćwierć wieku. Dla tak młodego sportu to cała epoka, w trakcie której wiele się zmieniło.

Paul McSorley to świetny kanadyjski wspinacz, który ma na swoim koncie wiele nowych dróg w Patagonii i Górach Skalistych Kanady. Kanadyjczyk to typowy „all-arounder” - świetnie czuje się w skale, lodzie i mikście. W naszym cyklu ProTipów, w którym prezentujemy porady techniczne znanych wspinaczy, Paul pokazał, jakich rękawic używa do wspinaczki lodowej i kiedy je zmienia, aby nie przemrozić rąk i mieć świetne czucie dziaby. 

24-letnia Aleksandra Rudzińska (KW Kotłownia) zdobyła we wrześniu w Innsbrucku tytuł Mistrzyni Świata we wspinaczce sportowej na czas. To pierwsze złoto dla Polek w tej konkurencji. Warto dodać, że na drugim miejscu podium stanęła Anna Brożek (AZS PWSZ Tarnów). Z Olą na łamach 265 numeru GÓR rozmawia Andrzej Mirek.

Ratownicy górscy w Ameryce Północnej to wyjątkowa grupa zawodowa – wykonują pracę swoich marzeń, a jednocześnie ogromnie poświęcają się i ryzykują każdego dnia. Łączy ich przede wszystkim pasja, która pozwala wytrwać wielogodzinne patrole i podjąć ogromną odpowiedzialność za życie narciarzy bawiących się na wielokilometrowych trasach. 

Myśląc o Iranie, większość Polaków widzi oczami wyobraźni pustynię z szybami naftowymi i meczetami, gdzie w drżącym od gorąca powietrzu surowy żywot wiodą ajatollahowie i kobiety w czerni. Do świadomości wielu z nas z trudem przebija się informacja, że w Iranie są góry. I to jakie! Jest też wszystko, co się z nimi wiąże: wspinacze, schroniska, przewodnicy. Jednak struktura tej otoczki zorganizowana jest zupełnie inaczej niż u nas.

Występowanie w roli Świętego Mikołaja to duża przyjemność, pod warunkiem, że wręczane prezenty są trafione. Wraz z Michałem Kuleszą, który na co dzień pracuje w krakowskim Polarsporcie, przygotowaliśmy dla Was mnóstwo pomysłów na prezenty dla wspinaczy, skiturowców, a także tych, którzy po prostu lubią spakować plecak i urwać się z nim gdzieś na dłużej.

Zima ma swoje prawa. Czas naostrzyć narty i wyższe partie gór zostawić na skitury, a biegową aktywność przenieść w rejony, które o innej porze roku mogą wydawać się mniej atrakcyjne. Zapraszam na przepiękną wycieczkę po reglowych wzgórzach Tatrach Zachodnich. To doskonała opcja na dni, gdy wyżej leży zbyt dużo śniegu i panuje zagrożenie lawinowe.

Ikona polskiego sportu. Już od dawna nic nie musi, a wszystko może. Góry były dla niej naturalnym miejscem treningu, a szybko stały się prawdziwą pasją. Na razie praca z kadrą naszych narciarskich biegaczek nie daje jej szans na pełną realizację górskich planów. Mimo to systematycznie poznaje pozaszlakowe Tatry. W tym roku zrobiła także pierwszy krok w kierunku gór wysokich – stanęła na szczycie Kilimandżaro. Z Justyną Kowalczyk na łamach nowego, 264 numeru GÓR rozmawialiśmy o tym, jak złapała górskiego bakcyla oraz na ile jej wydolność i siła z tras narciarskich przekłada się na zdobywanie górskich szczytów i sprawność wspinaczkową. Zapytaliśmy także o kolejne górskie plany i czy ma ochotę na rywalizację na górskich szlakach.

Pierwsze skojarzenia związane z Pitztal? Połowa marca 2012 roku, upalny dzień w białej jeszcze dolinie, desperackie, choć udane poszukiwania papierowego przewodnika wspinaczkowego i próby znalezienia wejścia do Taschachschlucht.

Wszyscy dzielimy miłość do pięknych gór i realizujemy ją odwiedzając coraz to nowe zakątki ziemi. Każdy kto chce sięgać po coraz wyższe i trudniejsze szczyty, prędzej czy później zapragnie wejść na Elbrus. Choć jest to prosta technicznie góra, to nie należy jej lekceważyć!

Co zrobić, aby zasłużyć na uznanie? Można wykorzystać bakteriofagi do wytwarzania przeciwciał – cokolwiek to oznacza, warte jest nagrody Nobla. W górskim światku wyzwania wydają się prostsze, co nie znaczy, że całkiem banalne. Aby zostać nominowanym do Złotego Czekana, trzeba na serio wziąć się w garść. Mniej więcej takie jest właśnie przesłanie, rzecz jasna w swobodnym tłumaczeniu :), nazwy drogi Thomasa Hubera i jego ekipy na Cerro Kishtwar – Har Har Mahadev.

Podczas Festiwalu Górskiego w Lądku-Zdroju zapytaliśmy Tomasza Kobielskiego, lidera Adventure24.pl, licencjonowanej agencji podróżniczo - trekkingowej, o różne aspekty związane z udziałem w zorganizowanej wyprawie w góry.

W połowie lutego daleko na północy dzień trwa tylko kilka godzin, dlatego wybrałam cel maksymalnie na południu: Lofoty, tuż za kołem podbiegunowym. Zawsze chciałam je zobaczyć. José natychmiast się zgodził.

Przyjezdni mówią o nim Font, ale od zamieszkujących kraj nad Sekwaną nigdy takiej nazwy nie usłyszymy – ci wolą brzmiącą bardziej rodzimie formę Bleau. A gdy połączymy te dwa skrótowe określenia, otrzymamy nazwę, która niemal wszystkich miłośników małych form przyprawia o szybsze bicie serca: Fontainebleau.