2023-08-04

Wystawa „Skały”

Na początku sierpnia, z inicjatywy Górskiego Domu Kultury, w zakopiańskiej kawiarni Kmicic obędzie się wernisaż wystawy „Skały”, na który zapraszamy osoby poszukujące znacznie szerszego, niż wyłącznie sportowy, kontekstu relacji człowieka z górami. Autorką wystawy jest dobrze wam zapewne znana, bo współpracująca z Magazynem GÓRY, artystka Ewa Maria Romaniak.

Z pewnością Ewa Maria Romaniak jest też osobą, która najlepiej opisze charakter tego wydarzenia:

„Motywem przewodnim tej wystawy są skały, a to z dwóch powodów. Po pierwsze, skały odnoszą się w sposób oczywisty do tego, co można odnaleźć w terenie górskim – wypełniają go, tworząc różnorodne formacje i struktury budujące krajobraz, a w efekcie stając się oczywistym źródłem inspiracji. Po drugie, skały w ujęciu metafizycznym symbolizują siłę, niezłomność, zjednoczenie – łącząc w sobie różnorodne minerały – a także solidność, stanowiąc trwałe podwaliny do działań.

Siły natury z łatwością przeobrażają je, poprzez ruchy tektoniczne, obrabiają poprzez erozję, tworząc niezliczone kolory, faktury, kształty, aby na samym końcu przemienić je w pojedyncze ziarenka piasku. Oczywiście jest to opis bardzo uproszczony, jednak wystarczający, aby zauważyć pewną analogię do życia i kształtowania nas – ludzi. Zarówno pod względem fizycznym, jak i duchowym, składamy się z niezliczonych elementów (świat nauki wciąż donosi o nowych odkryciach), zmieniamy się (pod względem fizycznym, jak i mentalnym), kształtują nas i przeobrażają czynniki zewnętrze, a na końcu stajemy się prochem (tutaj pewność mamy jedynie w odniesieniu do naszej cielesności). Podsumowując, można pokusić się o porównanie skały do człowieka, a proces jej kształtowania do cyklu życia, ze szczególnym uwzględnieniem ludzkiego charakteru i osobowości.

Jakie to niesie analogie, pozostawiam jako pole do przemyślenia i dyskusji.

Ważnym aspektem tej wystawy jest również punkt zbieżny dwóch cykli twórczych: cyklu górskiego – arsmonti (do którego inspirację czerpię z aktywności górskiej), z cyklem życia (w którym odnoszę się do zagadnień metafizycznych życia ludzkiego, czerpiąc inspiracje z obserwacji i przeżyć wewnętrznych). Z tego względu ważnym elementem wystawy jest zestawienie obrazu góry, jako skały, z obrazem przestawiającym postać ludzką. To miejsce symbolicznego odzwierciedlenia natury człowieka i jego wewnętrznych zmagań ukrytych pod woalem codziennego życia, zestawione ze skalistym górskim krajobrazem. To bezlitosny punkt, na którego styku działają niewidzialne siły kształtujące nas, ludzi, i potężne siły natury, działające nieustannie w czasie.

Prezentowane prace tematycznie związane są z przestrzenią górską, przestawiają konkretne formacje tworzące rozpoznawalne szczyty. Jednocześnie te same prace w sposób wielowątkowy opowiadają historie dotyczące cyklu życia, świata wewnętrznego i zewnętrznego, które uwidaczniają się podczas procesu twórczego”.