Wszystkimi dokonaniami Włocha można by obdzielić kilku wybitnych wspinaczy. Takie przejścia jak południowo-zachodni filar Petit Dru, północna ściana Matterhornu, do tego zimą i solo tworzą historię alpinizmu.
Walter Bonatti urodził się 22 lipca 1930 roku w Bergamo we Włoszech. Od dzieciństwa uwielbiał chodzić po górach. Ciężka sytuacja materialna sprawiła, że musiał wcześnie zacząć pracować. Dzieciństwo zakończyła II Wojna Światowa. Po wojnie pracował, uczył się w szkole wieczorowej, a w weekendy wspinał się. W końcu stwierdził, że praca księgowego nie jest dla niego i postanowił związać swoje życie z górami. W 1954 roku został przewodnikiem górskim, a 3 lata później przeprowadził się do Courmayer.
Pierwszym poważnym osiągnięciem było przejście
Drogi Cassina na Filarze Walkera na Grandes Jorasses (1949 rok), w 4-osobowym zespole. Było to dopiero 4 przejście tej wymagającej drogi, a Bonatti miał wtedy 19 lat (sic!).W 1951 roku wytycza wraz z Luciano Ghigo nową ekstremalną drogę na dziewiczej wschodniej ścianie Grand Capucin.
Kolejnym etapem jest Karakorum, gdzie walczy o zdobycie K2. Wyprawa włoska odnosi sukces, a Bonattiemu udaje się przeżyć koszmarny biwak na 8 tysiącach metrów.
W 1955 roku Bonatti pokazuje, na co naprawdę go stać. Nowa zimowa droga solo na południowo-zachodnim Filarze Petit Dru podnosi poprzeczkę niemożliwego. Przejście trwało 6 dni i 5 nocy.
1958 rok to powrót w góry wysokie i największy sukces Włocha w górach najwyższych, jakim było zdobycie Gasherbruma IV (7980m) wraz z Carlo Mauri.
Ostatnim, oraz prawdopodobnie najwybitniejszym przejściem Bonattiego była nowa droga solo, zimą na północnej ścianie Matterhornu w 1965 roku. Po tym przejściu Bonatti udaje się na "wspinaczkową emeryturę".
Walter Bonatti otrzymuje nagrodę Złotego Czekana w 2009 roku. Fot. Pascal Tourmaine