Kanczendzonga (ang. Kangchenjunga) - 8598 m (wg innych źródeł również 8586 m) – jest trzecim co do wysokości szczytem świata. Zdobycie szczytu jest bardzo wymagającym przedsięwzięciem. Do tej pory na wierzchołku stanęła zaledwie trójka Polaków i jedynie dwie kobiety z całego świata.
Szczyt został zdobyty po raz pierwszy w 1955 roku przez Brytyjczyków. W 1986 roku zimą na szczycie stanęli
Jurek Kukuczka oraz Krzysztof Wielicki, zaś latem 2001 roku na wierzchołku stanął
Piotr Pustelnik.
Wejście na szczyt przewidziane jest ścianą południowo-zachodnią (drogą brytyjską). Baza zostanie założona na wysokości 5600 m, następnie zostaną założone trzy obozy w drodze do wierzchołka. Kinga wyrusza na wyprawę wraz z grupą hiszpańską.
Kanczendzonga położona jest we wschodniej części Nepalu przy granicy Indii (Sikkimu) i Nepalu i w języku tybetańskim oznacza „Pięć Skarbnic Wielkiego Śniegu”. Tubylcy wierzą, że na czubku góry mieszka bóg i dlatego wspinacze nie wchodzą na sam szczyt, ale zatrzymują się tuż pod wierzchołkiem, szanując miejscowy obyczaj.
Masyw Kanczendzongi jest, nawet jak na wymiary Himalajów, ogromny. W głównym masywie wyodrębniają się cztery wysokie kulminacje: zachodnia – Yalung Kang (8505 m), południowa (8473 m), środkowa (8482 m) i główna (8598 m). Nieco dalej na zachód znajduje się szczyt Kangbachen (7902 m) kończący długą grań.
KINGA BARANOWSKA – polska himalaistka młodego pokolenia, zdobywczyni pięciu ośmiotysięczników. Na dwóch z nich stanęła jako pierwsza Polka – Dhaulagiri (8167 m) i Manaslu (8156 m). Wspinała się też w Tatrach, Alpach, górach Afryki i Azji. Jest 9 Polką, która stanęła na szczycie ośmiotysięcznym. Od kilku lat sukcesywnie realizuje swoje plany związane z Koroną Himalajów.
Więcej na:
www.kingabaranowska.com
