Dotychczas na tej największej ścianie rejonu istniały dwie drogi - amerykańska i norweska.
Droga amerykańska (Jeff Chapman, Warren Hollinger, Mark Synnott) - The Great and Secret Show, VII, 5.11, A4, WI4,36 wyciągów, 39 dni wspinania, maj/czerwiec/lipiec 1996. Droga wiedzie systemem diagonalnych zacięć mniej więcej po środku północnej ściany. Zespół po 13 dniach wspinania zjechał do podstawy ściany w celu dobrania żywności i paliwa koniecznych do dokończenia drogi. Po dwóch dniach odpoczynku Amerykanie kontynuowali wspinanie przez następne 26 dni, osiągając szczyt na początku lipca. Zejście ze szczytu odbyło się zjazdami przez Headwall i poprzez zejście wschodnim żebrem.
Droga norweska (Bjarte Bo, Halvor Hagen, Torkel Roisli, Odd-Roar Wiik) - VII, 5.10, A4, 30 wyciągów, 19 dni, 8-26 maj 2000. Linia wiedzie systemem rys i zacięć na północnej ścianie wyprowadzającej na wschodnie zebro zejściowe. Po ok. 300 m śnieżnego terenu kontynuuje przebieg systemem rys na Headwallu. Zespół schodził tą samą drogą co Amerykanie.
Droga norweska i amerykańska. Fot. Bjarte Bo
Droga szwajcarska z 1987 roku (Peter Gobet, Xaver Bongard), biegnąca systemem kominów na lewo od drogi norweskiej i polskiej. Zespół szwajcarski jako pierwszy stanął na szczycie PSS.
Rejon Sam Ford Fiord jest oddalony od najbliższej osady o ok. 6 godzin jazdy skuterem śnieżnym. Generalnie w tej części Ziemi Baffina (Clyde River) ilość wypraw wspinaczkowych w skali roku oscyluje w granicach pięciu ekspedycji. Poza alpinistami, rejon odwiedzany jest przez entuzjastów base jumpingu i narciarstwa ekstremalnego. W tym roku byliśmy pierwszym zespołem działającym z Clyde River.
Według przewodników, tuż przed końcem naszego wspinania, pojawił się zespół dwóch Polaków zamierzający wspinać się na Great Cross Pillar, ale nie udało nam się dowiedzieć żadnych szczegółów. W rejonie nie istnieje żadna forma zorganizowanej służby ratowniczej, wiec wszyscy działający zdani są na własne siły. Jedyną możliwą formą komunikacji jest telefon satelitarny.
Linia Superbalance z zaznaczonymi biwakami. Fot. Marek Raganowicz, schemat Marcin Tomaszewski
W czasie 25 dni działania w ścianie (wraz z zejściem) zaledwie trzykrotnie widzieliśmy skutery przemierzające fiord. W okresie działania temperatury oscylowały między minus 20 a minus 5 st. C, przy czym odczuwalność zimna była w naszej ocenie przynajmniej o 10 stopni niższa. Niskie temperatury dokuczały nam zwłaszcza w pierwszych dwóch tygodniach wspinania.
Później "ocieplilo się", ale wiejący wiatr powodował, że przy opadach śniegu odzież i sprzęt pokrywały się skorupą lodową, co zdawało nam się czymś gorszym od silnego mrozu.
Od początku trzymaliśmy się założenia, że wspinamy się codziennie bez względu na warunki. W czasie wytyczania drogi mieliśmy dwa dni odpoczynku - 17/04 i 29/04.
`
Wyprawa odbyła się z inicjatywy Marcina Tomaszewskiego w ramach projektu 4 Żywioły (
www.4zywioly.net)
Informacja o wytyczonej drodze:
Nazwa: Superbalance
Trudności: VII (skala bigwall), A4, M7+
Kotwy stanowiskowe: 30 szt. 10 mm
Rivety: 15 szt.
Czas: 14.04-07.05.2012, 24 dni, dnia 08.05 zjazdy i zejście ze ściany (droga poprzedników).
Zespół: Marek Raganowicz, Marcin Tomaszewski. Działaliśmy bez żadnego wsparcia czy asysty (np. grupy trekkingowej).
Sponsorzy:
Grant: Polski Związek Alpinizmu
Sponsor główny: CAN Offshore
Sponsorzy sprzętowi: Zamberlan, Grivel, Goal Zero, Monkey’s Grip, Hi Mountain, Edelrid
Wspierający: Atest, Lyofood, Timex, Olympus, TS2, GoPro, Uvex, Petzl, Black Diamond, MSR, EPA Energetyka.
Strony internetowe:
