PZA Kongur Shan 2012

Jest trudny technicznie, leży w niedostępnych górach Pamiru Chińskiego, dokonano na niego jak dotąd zaledwie kilku wejść. Ich autorami byli Brytyjczycy, Rosjanie i Japończycy. Wejście na Kongur Shan, górę bardzo rozległą, skalą nawiązującą do gigantów himalajskich (przewyższenie na północnej ścianie sięga 4200m) jest zatem celem o dużych wartościach sportowych.

Skład wyprawy tworzy pięć osób: Marcin Hennig (kierownik), Adam Ciućka, Aleksandra Dzik, Tomasz Rojek oraz Grzegorz Sosiński. Pierwszym ich celem będzie leżący w tym samym masywie co Kongur Shan szczyt Aklangam (7004 m n.p.m.) - technicznie znacznie łatwiejszy od Kongura, lecz także nie mający jak dotąd polskiego ani kobiecego wejścia. Następnie przeniosą się na Kongur Shan, gdzie będą działać w stylu alpejskim na drodze rosyjskiej. Zakończenie wyprawy planowane jest na 10 sierpnia. Część spośród uczestników zamierza pozostać w Azji do początku września, prowadząc działalność górską w Kirgistanie.

Cele wyprawy:

Kongur Shan (właśc. Kongur Tagh, 7719 m n.p.m.), jak również położony opodal Aklangan (7004 m n.p.m.), na którym zespół będzie się aklimatyzował przed zmierzeniem się z głównym celem, leżą w masywie Kongur Shan (chiń.: 公格尔山; pinyin: Gōnggé’ěr Shān) w zachodnich Chinach. Masyw ten zaliczany bywa bądź do łańcucha górskiego Kunlun, bądź do Pamiru Chińskiego, oddzielającego pustynię Takla Makan od Wyżyny Tybetańskiej. W obydwu przypadkach Kongur Shan stanowi najwyższy wierzchołek tych pasm.

Aklangam (7004 m n.p.m.)

Góra położona na północny-zachód od szczytu stanowiącego główny cel wyprawy. Jest ostatnim wybitnym wierzchołkiem z tej strony masywu, który następnie opada gwałtownie ku miejscu, gdzie zlewają się z sobą rzeki Kiengszybiersu i Modżysu, tworząc rzekę Giozdarji. Szczyt, choć technicznie znacznie łatwiejszy niż Kongur Tagh, bardzo długo pozostawał niezdobyty. Pierwszego wejścia dokonała południowo-zachodnią granią wyprawa rosyjska pod kierownictwem A. Lebiediewa dopiero w roku 2002. W roku 2007 także Rosjanie dokonali pierwszego trawersu góry. Zarówno droga pierwszych zdobywców, jak i trawers, wycenione zostały w skali rosyjskiej na 4B. Góra nie ma wejścia polskiego ani kobiecego.

Kongur Shan (Kongur Tagh, 7719 m n.p.m.)

Nazwa Kongur Tagh tłumaczona jest jako “Ukryta Góra”. Z racji położenia w rejonie trudno dostępnym i odległym od cywilizacji szczyt został odkryty przez Europejczyków dopiero w 1900 r., zaś jego lokalizację i wysokość dokładniej określono dopiero w roku 1920.

Góra długo pozostawała dziewicza. W 1956 roku chińsko-sowiecka wyprawa zdobyła niezbyt odległą i popularnie dziś odwiedzaną Mustagh-Atę, jednak próba wejścia na Kongur-Shan zakończyła się niepowodzeniem. Dla przybyszy z Zachodu rejon otwarto dopiero w 1980 r. Wtedy właśnie brytyjska wyprawa pod kierownictwem Chrisa Boningtona dokonała pierwszego wejścia na Kongur-Shan.

Oprócz poprowadzonej wówczas drogi brytyjskiej na górze wytyczono w kolejnych latach jeszcze dwie inne drogi: japońską oraz rosyjską, którą planuje wspinać się polska wyprawa. Drogę tę, wiodącą północno-zachodnią ścianą (północno-zachodnim żebrem), pokonały po raz pierwszy w roku 2004 trzy połączone ekipy z Rosji (Moskwa, Krasnojarsk, Petersburg). Udało im się to w drugim roku prób, po nieudanych usiłowaniach przejścia północnej ściany. Wcześniej drogę tę próbowali pokonać Amerykanie, jednak bezskutecznie. Po przejściu przez Rosjan otrzymała ona nazwę „Moscow Express” i wycenę rosyjską 6A. Została powtórzona zaledwie raz, przez kolejną wyprawę rosyjską w roku 2007.

Według statystyk na Kongurze działało jak dotąd ponad 20 wypraw. Do tej pory odbyły się już trzy nieudane polskie próby (1999 r. – na drodze japońskiej, 2002 r. – na drodze brytyjskiej, 2007 r. – na drodze rosyjskiej). Wyprawa PZA Kongur Shan 2012 działać będzie na drodze rosyjskiej w stylu alpejskim, wykorzystując aklimatyzację zdobytą wcześniej na Aklangam. Celem ekspedycji jest dokonanie pierwszego polskiego oraz pierwszego kobiecego wejścia na szczyt Kongur Shan.

Uczestnicy Wyprawy:

Marcin Hennig - kierownik


Lat 35. Architekt, absolwent Politechniki Gdańskiej. Wielokrotny uczestnik i kierownik wypraw w góry wysokie. Wspinał się w Tatrach, a także w Alpach, na Kaukazie, w Tien Shanie, Pamirze i Kun Lunie. Jest pierwszym Polakiem, który zdobył wszystkie pięć 7-tysięczników byłego ZSRR uzyskując tym zaszczytny rosyjski tytuł "Snieżnyj Bars" (pol. śnieżna pantera). Za to osiągnięcie uzyskał wyróżnienie na Kolosach 2006 w kategorii Alpinizm. Kierownik wyprawy z 2007 roku, która podjęła 3 polską próbę zdobycia Kongur Shan.

Adam Ciućka


34 lata. Klub Wysokogórski Bielsko-Biała. Pochodzi z Jeleśni koło Żywca. Na co dzień zajmuje się pielęgnacją  ogrodów w UK. Zdobywca czterech siedmiotysięczników. Wszedł na Gasherbrum II, a w 2011 roku uczestniczył w wyprawie na Makalu.

Aleksandra Dzik

(BluEmu, Ternua - Negra Sport, Camp, Lifesystems, Marabut)


Absolwentka psychologii i socjologii w ramach MISH Uniwersytetu Śląskiego, doktorantka socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Alpinistka, skialpinistka, zawodniczka w rajdach przygodowych. Na swym koncie ma m.in. wejście na ośmiotysięczny Gasherbrum II. Jako pierwsza Polka zdobyła niebezpieczny Pik Pobiedy i stanęła na wszystkich siedmiotysięcznikach b. ZSRR, uzyskując tytuł Śnieżnej Pantery. Wśród innych jej osiągnięć wymienić można mistrzostwo Polski w skialpinizmie oraz ukończenie jako pierwsza kobieta najdłuższego dystansu zawodów Elbrus Race. Jest międzynarodowym przewodnikiem górskim UIMLA, współprowadzi firmę turystyczną BluEmu.

Tomasz Rojek


Z wykształcenia inżynier oprogramowania. Najmłodszy uczestnik wyprawy. Wspinał się w Tatrach, Alpach, na Kaukazie, w Pamirze oraz w Małym Pamirze. Uczestnik pierwszej od 32 lat wyprawy wspinaczkowej do Afganistanu. Zdobywca trzech dziewiczych szczytów w Korytarzu Wachańskim (o wysokości ponad 5000 m n.p.m.). W wieku 20 lat wszedł na Pik Lenina (7134 m n.p.m.). W roku 2012 dokonał pierwszego polskiego zimowego przejścia południowej ściany Kazbeku.

Grzegorz Sosiński


37 lat, mieszka w Gdańsku. Prowadzi wraz z kolegą małą firmę zajmującą sie pracami wysokościowymi i obsługą imprez integracyjno-plenerowych. Instruktor wspinaczki sportowej. Wspinał się w górach Kaukazu drogami od 2B do 5B (wycena rosyjska), m.in. Giestole 3B - 4850 m n.p.m.; Kasztan Tau 5B - 5150 m. W 2009 r. uczestniczył w wyprawie na Nanda Devi East (7816 m n.p.m.). Poza tym biega na długich dystansach oraz uprawia narciarstwo biegowe. Zainteresowania niezwiązane ze sportem: orientalistyka ze wskazaniem na kaukazologię i kulturę perską.

Sponsor wyprawy:

PZA - http://www.pza.org.pl/
Polski Związek Alpinizmu
Uczestnicy wyprawy dziękują firmie Negra Sport za przekazanie polarów.

Sponsor udziału Adama Ciućki w wyprawie:

Heyner - http://heyner.co.uk/

Sponsorzy udziału Aleksandry Dzik w wyprawie:

Fundacja Kukuczki - http://www.fundacjakukuczki.pl/
BluEmu] - http://bluemu.pl/
Negra Sport - http://www.negrasport.pl/
Ternua - http://www.ternua.pl/
Camp - http://www.namaste.pl/
Marabut - http://www.namioty.pl/
Lifesysyems - http://www.lifesystems.pl/start/
Serwis Gątarski - http://www.gatar-ski-serwis.pl/

Sponsorzy udziału Marcina Henniga oraz Grzegorza Sosińskiego w wyprawie:

Adamczyk o S-ka - http://www.kancelaria-adamczyk.pl/
KW Trójmiasto - http://www.kwt.gda.pl/

Patroni medialni wyprawy:

National Geographic - http://www.national-geographic.pl/
Traveler - http://www.national-geographic.pl/traveler/
Góry - http://www.goryonline.com/
Ceneria - http://www.ceneria.pl/
Wspinanie - http://wspinanie.pl/
Drytooling - http://drytooling.com.pl/