Pierwsze wejście na Khunyang Chhish East

Główny wierzchołek Kunyang Chhish (7852) (21 pod względem wysokości szczyt na świecie) został zdobyty przez Polaków w 1971 roku. Jego mniejszy wschodni wierzchołek  posiada imponującą ścianę, na której zęby połamało sobie kilka doborowych zespołów.

5 czerwca do Islamabadu, bez Matthiasa (kontuzja kciuka) przyjechali Hansjorg i Simon. W połowie czerwca, pomimo kontuzji, dotarł jednak do nich Matthias, który z powodu braku wystarczającej aklimatyzacji nie brał udziału w pierwszym ataku.

Ze względu na załamanie pogody pierwsza próba zakończyła się na 7000 metrach. Następna próba odbyła się już w trzyosobowym zespole. 19 lipca wszyscy stanęli na wierzchołku.

Na dzień dzisiejszy nie znamy jeszcze szczegółów przejścia.

Khunyang Chhish East. Fot. arch. Hansjorg Auer

Khunyang Chhish East ze swoją niemal 2,5-kilometrową ścianą stanowił jeden z poważniejszych problemów pakistańskich gór. Pierwszymi, którzy podjęli próbę zdobycia ściany, był doborowy team: Janusz Gołąb, Stanisław Piecuch i Grzegorz Skorek. W 2003 roku zaatakowali ścianę w stylu alpejskim, docierając w 30-godzinnym ataku do wysokości 6700 metrów. Złe warunki i załamanie pogody, po biwaku sprawiły, że jedynym sensownym wyjściem był odwrót.

3 lata później zjawili się tam Kanadyjczycy: Ben Firth, Rafał Sławiński, Eamonn Walsh i Ian Welsted. Dotarli oni do tej samej wysokości co Polacy.

300 metrów do wierzchołka zabrakło jeszcze tego samego sezonu Amerykanom. I to nie byle komu. Vince Anderson i Steve House utknęli na wschodniej grani. „Na prawo był masywny nawis, na lewo gładka ściana. Wobec braku sprzętu, złej skały, zimnego wiatr i ogólnego zmęczenia, zdecydowaliśmy się na odwrót”, pisał Steve House.

Źródło: altitudepakistan.blogspot.com