Do pełnej Korony Ziemi – najwyższe szczyty kontynentów - brakuje jej Carstensz Pyramid – najwyższego szczytu Australii i Oceanii znajdującego się na Nowej Gwinei lub jak twierdzą inni, położonej w Australii Góry Kościuszki (2228 m n.p.m.).
Martyna ambitnie wybrała Carstensz Pyramid, przy którym Góra Kościuszki jest łatwym do zdobycia kopcem. Na Górę Kościuszki prowadzi siedmiogodzinny, spacerowy szlak. Zdobycie Carstensz Pyramid wymaga wspinaczkowych umiejętności; skalna grań prowadząca do szczytu posiada III i IV stopień trudności, a uskoki w grani mają V stopień trudności w sześciostopniowej skali.
Carstensz Pyramid znany pod inną nazwą jako Puncak Jaya znajduje się w Górach Śnieżnych Nowej Gwinei, ma wysokość 4884 m. Szczyt został pierwszy raz zdobyty w 1962 przez nieżyjącego już Heinricha Harrera (pierwszego zdobywcy północnej ściany Eigeru, autora legendarnej książki „Siedem lat w Tybecie", opisującej ucieczkę z Indii do Tybetu, pobyt w Lhasie i przyjaźń z Dalaj Lamą), Philipa Templea (kierownika wyprawy), Russella Kippaxa oraz Alberta Huizenga.
Carstensz Pyramid będzie najtrudniejszym technicznie wśród zdobytych przeze mnie szczytów - mówi Martyna Wojciechowska. Wspinaczkowy trening, przygotowujący ją do skalnych trudności góry odbyła w Rzędkowickich skałkach pod okiem Artura Hajzera.
Dotarcie do podnóża góry to wielkie wyzwanie. Użycie helikoptera jest kosztowne i często niemożliwe. Można też próbować uzyskać zgodę na przejazd przez ogromną, 100 kilometrów długą i 50 km szeroką, odkrywkową kopalnię miedzi i złota. Niewielu się to udaje, bo amerykańska firma New Port – właściciel kopalni - nie chce pokazywać swojego barbarzyństwa i spowodowanej swoją działalnością ekologicznej klęski. Pozostaje przedzieranie się przez kilka dni tropikalną dżunglą, w której mieszkają rywalizujące ze sobą plemiona Papuasów, bardzo odporne na osiągnięcia zachodniej cywilizacji. Harrer napisał o nich: ludzie epoki kamienia łupanego.
Zdobywając szczyt, Martyna Wojciechowska będzie drugą - po Annie Czerwińskiej - Polką z tytułem Korony Ziemi.
Źródło:
e-gory.pl
