Nadaj zdjęciom wyraz
Fotografujcie wspinanie wraz ze wszystkimi szczegółami, które mu towarzyszą. Postarajcie się zawrzeć na zdjęciu pragnienie wspinacza dostania się do góry. Uchwyćcie spojrzenie na następny chwyt, napięcie, strach, naprężenie mięśni, zaciśnięcie warg. Starajcie się uchwycić twarz wspinacza, niezależnie od tego, w którą stronę patrzy.
Sposobem, który na to pozwoli, jest przede wszystkim bycie NAD wspinaczem, a nie pod nim. Dzięki temu uchwycicie coś więcej niż tylko uprząż, buty i plecy. Dobrym miejscem jest wierzchołek skały, dzięki któremu nie tylko będziecie nad wspinającym, ale też uda Wam się ująć ścianę w ciekawszy, bardziej „stromy” sposób.
Jeśli jednak nie da się wejść na skałę od tyłu i nie możecie robić zdjęć z góry, jesteście skazani na fotografowanie z ziemi. W takim wypadku, zdjęcia są znacznie ciekawsze, jeśli robicie je od boku, a nie z na przeciwka ściany. Pamiętajcie, żeby orientować zdjęcie według rzeczy, które są zawsze skierowane pionowo, np. ekspresów. Wtedy pionowa ściana nie będzie wyglądała jak połoga, ani pionowa nie będzie sztucznie przewieszona.
Przy dłuższych drogach, dobrze mieć obiektyw z zoomem. Trzykrotny powinien w pełni sprostać wymaganiom amatorskiej fotografii.
Przy zoomowaniu warto jednak pamiętać o jednej rzeczy, o której często się zapomina – o czasie otwarcia migawki. Przy dużym zbliżeniu (np. obiektyw o ogniskowej 200 mm) nie powinien być on dłuższy niż 1/200. Jeśli użyjecie dłuższego czasu, np. 1/60, najprawdopodobniej spowoduje to, że zdjęcie będzie nieostre. Jeżeli nie jest dostatecznie jasno na krótkie czasy, warto użyć statywu, lub oprzeć aparat np. o skałę, żeby go ustabilizować. W aparatach analogowych rozwiązaniem może być wybór bardziej czułego filmu, a w zaawansowanych lustrzankach, zwiększenie ISO.
ciąg dalszy na
CW TRANSFORMATOR
