Od ponad dziesięciu lat Łukasz Dudek prezentuje światowy poziom. Tego typu stwierdzenia zawsze są ryzykowne, ale być może jest on najwybitniejszym polskim wspinaczem skalnym w XXI wieku. W ubiegłym roku częstochowianin zakosztował we wspinaczce solowej z asekuracją i dodał do swojego wykazu kolejne topowe przejście. Właśnie wspinanie samotne oraz działalność na naszej Jurze stały się głównymi tematami poniższego wywiadu.
Seria wypadków, które wydarzyły się w październiku tego roku w Tatrach, może wprawiać w osłupienie. Trudno racjonalnie wyjaśnić ten bezrefleksyjny pęd w góry pomimo trudnych warunków, które stały się przyczyną wielu tragicznych zdarzeń.
O Tomku Kowalskim, jednym z pierwszych zimowych zdobywców Broad Peaku, i o górskiej pasji, być może wartej ceny, jaką przyszło mu za nią zapłacić, z jego partnerką AGNIESZKĄ KORPAL-MUSZYŃSKĄ rozmawia ANDRZEJ MIREK.
Broad Peak w reżyserii Leszka Dawida wzbudził sporo kontrowersji i wywołał wielką środowiskową dyskusję. Poprosiliśmy o opinię o jego historycznej rzetelności i walorach artystycznych uczestnika obu przedstawionych w filmie wypraw – Krzysztofa Wielickiego. Nie zabrakło również wspomnień z pierwszej wyprawy, na której skupili się twórcy obrazu.
Szóstego marca 2023 roku minie dokładnie 35 lat od chwili, kiedy to atakujący Broad Peak Maciej Berbeka i Aleksander Lwow rozdzielili się w pobliżu przełęczy, na wysokości około 7900 metrów. Berbeka ruszył ku szczytowi, Lwow zaczął schodzić do namiotu pozostawionego na wysokości 7300. To wówczas rozpoczęła się niezwykła, dramatyczna, a finalnie tragiczna historia jednego z najwybitniejszych alpinistów świata, który ćwierć wieku później, z dokładnością co do dnia, na Broad Peaku zginie. Zaś 34 lata później jego sylwetka zostanie upamiętniona w filmie fabularnym Leszka Dawida pod tytułem Broad Peak.
Niewielu jest na świecie wspinaczy, którzy mają tak imponujący wykaz przejść jak Conrad Anker. Znajdziemy w nim nowe drogi i rekordy czasowe na El Capitanie, wejścia na wszystkie główne wierzchołki Cerro Torre, wielkie ściany Alaski i Antarktydy, a także trudne siedmiotysięczniki w Himalajach i Karakorum oraz dwa wejścia bez tlenu na Everest. Jeśli dodamy do tego tak różne fakty, jak znalezienie ciała George’a Mallory’ego, partnerstwo z legendarnymi alpinistami lat osiemdziesiątych i dziewięć- dziesiątych XX wieku oraz… niewątpliwą elokwencję, będzie jasne, że nie tak łatwo we wspinaczkowym świecie o równie ciekawego rozmówcę. Oto dowód.
Najpierw Kazbek. Potem trochę łatwego solowania w Chaukhi. A następnie na wschód, wzdłuż głównej grani. Dwa tygodnie bez sklepów i zasięgu telefonicznego, z nielicznymi, odciętymi od świata wioskami po drodze. Chewsuretia i Tuszetia – serce dzikiej górskiej Gruzji!
Po raz pierwszy trafiłam na Sardynię przez totalny przypadek. Być może zabrzmi to niedorzecznie, ale cała historia jest naprawdę pokręcona, więc przygotujcie się na wspinaczkowego harlequina, czyli opowieść o mojej głębokiej miłości do wielowyciągówek.
Wyjątkowe widoki, przestrzeń pod nogami, adrenalina i dużo fajnej zabawy – oto, co oferują via ferraty. Wyposażone w stalową linę do asekuracji szlaki turystyczne kuszą każdego, komu zwykły trekking się znudził, kto niekoniecznie chce się wspinać,ale marzą mu się ambitne wycieczki wysokogórskie.
Znacie to uczucie, kiedy oglądacie film i mimo iż wiadomo, że obraz na ekranie jest iluzją i kreacją, patrząc na mającą się zdarzyć katastrofę czujecie, że tętno powoli rośnie, dłonie robią się wilgotne od potu a oddech staje się coraz krótszy chociaż siedzicie w wygodnym fotelu?
Południe. Dno doliny rozgrzane jak piec, wiatr szlifuje asfalt kłębami kurzu. Wpadam do sklepu, jest tam klimatyzacja, zimny kefir, schłodzone owoce. Potes jest głośne. Turyści łażą z knajpy do knajpy. Rodziny wypychają z supermarketów pełne koszyki. Kupuję czapkę (bo swoją zgubiłam przedwczoraj) i grube, wełniane skarpety (wyrzucam te, w których przyszłam od Morza Śródziemnego). Buty są luźne, stopa lata mi wewnątrz, a Picos to wysokie góry – w grubych skarpetach czuję się pewniej.
Wyniosły, charakterystyczny kształt pokrytej śnieżną czapą, lekko spłaszczonej, obłej piramidy zna niemal każdy. Kazbek to najpopularniejszy szczyt Gruzji. Plan był prosty, jednak po drodze nieco się skomplikował. Koniec końców znalazłem się tu sam …
Rok temu w tatrzańskim numerze GÓR opisałem doliny Cichą Liptowską i Koprową, którymi wiedzie pętla turystyczna przez przełęcz Zawory. Tym razem proponuję szlak tworzący pętlę przez kolejne dwie doliny – Furkotną i Młynicką. Wprawdzie nie leżą one u podnóża Grani Głównej Tatr, tylko pod największą, odbiegającą od Cubryny granią boczną, ale są piękne, dość długie, mają liczne stawy, a nawet wodospad i na pewno zasługują, by je odwiedzić. Bardzo lubię takie turystyczne pętle, bo można zaplanować spokojną wędrówkę, wiedząc, że wrócimy do punktu wyjścia.
Polacy mają swoją Grupę Młodzieżową, a Brytyjczycy – Young Alpinist Group. Tim Exley, jeden z najbardziej aktywnych członków tej organizacji, pojawi się w tym roku na festiwalu w Lądku-Zdroju. W trakcie swojej prelekcji opowie także o pierwszej poważnej wyprawie brytyjskich młodych gniewnych w góry najwyższe, którą poniżej opisuje jego kolega z zespołu.
Urodzony w 1974 roku świetny czeski alpinista, autor wielkich dróg w górach całego świata, wspinaczkę poznał dzięki ojcu. Od piątego roku życia, jak sam mówi, próbuje wejść na wszystko: od tego, co wystaje wyżej niż metr nad jego głowę, aż po himalajskie giganty. Jest współautorem dróg o skrajnych trudnościach na bardzo wielu szczytach świata.
O istocie wspinania lodowego, nauce wyciąganej z błędów popełnianych na zawodach i udanym sezonie startów z OLGĄ KOSEK rozmawia ANDRZEJ MIREK.
GR 109 prowadzi przez całą Asturię, od Panes przy granicy Kantabrii do Santa Eulalia de Oscos przy Galicji. Ma zalety: to 606 kilometrów dzikich ścieżek i dróg, po których nikt zupełnie nie chodzi. I wady: omija trzy wspaniałe masywy Gór Kantabryjskich: Picos de Europa (pisałam o nich w poprzednim numerze GÓR), Las Ubiñas-La Mesa i Somiedo. Żeby je obejrzeć, musiałam zboczyć bez znaków. Trafiłam tam w sierpniu zeszłego roku, idąc górami od Morza Śródziemnego do Atlantyku.
I to jest wiadomość! Mamy tu oczywiście na myśli pierwsze polskie klasyczne przejście drogi El Corazón na El Capitanie w wykonaniu zespołu Karolina Ośka – Michał Czech.
Najwyższy czas, abyśmy napisali coś o tegorocznych Złotych Czekanach. A jeśli już z pewnym opóźnieniem informujemy o najważniejszych nagrodach alpinistycznych datowanych na 2022 rok, to jesteśmy Wam winni nieco bardziej szczegółowe informacje i trochę unikatowych zdjęć. Słowem: coś, czego nie znajdziecie gdzie indziej w polskich internetach.
