GÓRY Treking

Był wrzesień. Szliśmy na północ wzgórzami wzdłuż rzeki, która z daleka wyglądała jak niebieska taśma rozwinięta wśród jaskrawozłotych brzóz. Tundra była brązowoczerwona, bagna zielone, po niebie przelatywały szybkie chmury i chociaż widok teoretycznie ten sam (długa, szeroka dolina), światło zmieniało się nieustannie, fascynując pięknem. Rozbiliśmy namioty na górce porośniętej suchym chrobotkiem. Bezkresny, pozbawiony szczegółów krajobraz dusił proporcje, więc nie umieliśmy ocenić odległości. Wzszedł księżyc – pełny i złoty, jakby zbyt wielki – chrupał mróz, ale ranek był już mętny, wilgotny. Deszcz, który zaczął padać przed południem, nie odpuścił aż do wieczora.

Śmierć w górskim świecie często przychodzi nagle. Bywa, że zupełnie nie tam, gdzie moglibyśmy się jej spodziewać. Tak właśnie zaskoczyła Archila Badriaszwilego, który był niezwykle utalentowanym alpinistą – zdobywcą Złotego Czekana, przesympatycznym człowiekiem, ale przede wszystkim gruzińskim patriotą. Z całym zestawem typowych dla tej narodowości cech: gościnnością, dumą, odwagą i miłością do narodowego trunku, jakim jest czacza, którą często zabierał na wysokogórskie wyprawy niczym magiczny amulet.

Osiemnaście lat temu powstała marka narciarska MAJESTY. Niespełna dwie dekady później trudno spotkać skiturowca lub freeridera – w Polsce, ale też w innych krajach – który nie kojarzy albo nie używa sprzętu tej firmy. Światowa rozpoznawalność sprawia, że ważne staje się też podkreślanie własnego rodowodu. A na ten składa się zarówno wyjątkowe miejsce, zdolne pobudzić do twórczej inspiracji – Tatry – jak i ponad 100-letnia tradycja wytwarzania nart pod tymi górami.

Luźna rozmowa z kimś na temat jego ostatniej eksploracji – gdzieś tam, gdzie i ty chciałbyś w końcu trafić. Chciałbyś, ale nie trafiłeś, bo kierunek jest z tych nieoczywistych, a logistyka wymaga grupy podobnych napaleńców. Byłoby świetnie dołączyć do takiego tripa, ale wiadomo, jak to z bywa z tego rodzaju pogaduszkami na społecznościówkach – przeważnie kończą się niczym.

IDA KUPŚ i GABRIEL KORBIEL pokonali w stylu OS 900-metrową drogę Viaje De Cristal 8a na ścianie Pedra Riscada w Brazylii. Przejście zajęło im dwa dni, a kluczowe wyciągi za 8a i 7c/8a, zostały przez nich przecenione na 7c i 7b+. O szczegółach tej wspinaczki oraz o innych drogach, które padły łupem zespołu, z IDĄ KUPŚ rozmawia ANDRZEJ MIREK.

Czy można zarazić najmłodszych narciarstwem wysokogórskim? Wspólnie działać w górach, jeździć poza przygotowanymi trasami, zdobywać pierwsze przełęcze i szczyty? Czy dzieci mogą w bezpieczny sposób towarzyszyć rodzicom w Tatrach, Beskidach, Karkonoszach? Mogą!

O wyjątkowym rzemiośle, które łączy nowoczesne technologie i ponadczasowe walory drewna, z ALEKSANDREM PARTYKĄ, założycielem manufaktury Forszty, rozmawia PIOTR GRUSZKOWSKI.

O zyskującej coraz większą popularność zajawce, jaką jest kompletowanie szczytów Wielkiej Korony Tatr, i o ustanawianych rekordach z ROMANEM FICKIEM, autorem najszybszego jak dotąd przejścia, rozmawia PIOTR GRUSZKOWSKI.

Trudno wyobrazić sobie sytuację, w której czytający te słowa dopiero z lektury magazynu dowiaduje się o wynikach rywalizacji we wspinaniu sportowym na igrzyskach olimpijskich w Paryżu. To po prostu niemożliwe. Jednak z dziennikarskiego obowiązku trzeba przywołać podstawowe fakty. Wspinaniem pasjonowaliśmy się w dniach 5–10 sierpnia 2024 roku, a zawody rozegrano w północno-wschodniej części stolicy Francji, na ścianach wybudowanego na potrzeby imprezy centrum Le Bourget Climbing Venue.

O ambitnym przejściu drogi Freya i bogatym w nowe linie sezonie polskich wspinaczy na Lofotach z PAWŁEM ZIELIŃSKIM rozmawia ANDRZEJ MIREK.

PIOTR KRZYŻOWSKI jako pierwszy w historii zdobył Lhotse i Mount Everest w ramach jednego ataku, bez wspomagania się tlenem z butli i schodzenia poniżej obozu czwartego. Jest też drugim Polakiem, który wszedł na najwyższy szczyt Ziemi w czystym stylu, czyli bez dodatkowego tlenu. O swoim osiągnięciu i potencjale dróg normalnych do realizowania ambitnych wyzwań w himalaizmie opowiada BARTKOWI WRZEŚNIEWSKIEMU.

Zespół TOMASZ KUJAWSKI, WOJCIECH MAZIK i PIOTR ROŻEK przeszedł w stylu OS Drogę Wedernikowa na Piku Odessa (4810 m). Linia ta jest wyceniona na 6A w skali rosyjskiej i ma 1350 metrów długości. Poza tym padły Rysa Pierestrojki na Piku Slesowa (4240 m) – 7a/b, 1 × A0, 800 m, Voie De Droite (Petite Tour, 3500 m) – 6c, TD+, OS, 350 m, i La Bolla (Ortotiubek Niżny, 3400 m) – 6b, OS, 300 m. O szczegółach wspinaczek w Kirgistanie rozmawia ANDRZEJ MIREK.

1 września 2024 roku FILIP BABICZ zaszokował alpinistyczny świat, robiąc cztery granie Matterhornu w 7 godzin 43 minuty i 45 sekund. Całość pokonał bez asekuracji, wsparcia i depozytów, czym na zawsze zapisał się w historii wspinania na tym legendarnym szczycie.

Ubrania outdoorowe są ważnymi uczestnikami naszych górskich przygód. Zdobywają z nami szczyty, są niemymi świadkami naszych błędów i niepowodzeń. Niosą w sobie wspomnienia, doświadczenia i emocje. Czasem jednak nawet najlepszej jakości materiały i rozwiązania technologiczne nie mają szans w starciu z naturą lub naszą niefrasobliwością. Rozerwane spodnie trekkingowe, dziura w ulubionej puchowej kurtce czy przetarcia w polarze to jednak nie powód, by pożegnać się z nimi i historią wspólnych przygód na zawsze. Marka Patagonia przypomina: nie wyrzucaj, napraw!

W szybko dobiegającym końca roku nie brakowało sukcesów, które śmiało można zaliczyć do topowych, nie tylko w Polsce. Dla mnie na czoło wybijają się dwa: klasyczne przejście Eternal Flame na turni Trango oraz działalność zespołu Robert Pallus, Maks Parys i Paweł Zieliński na Lofotach.

W dniach 8–14 sierpnia 2024 roku zespół JAN GURBA, PATRYK KUNC i MACIEK KSIĄŻCZYK pokonał klasycznie drogę Eternal Flame (7c+, 24 wyciągi, 650 m) na Nameless Trango Tower. Przypomnijmy, że uklasycznienie tej linii zawdzięczamy braciom Huber. W tym samym stylu drogę przeszedł Edu Marín (z ojcem i bratem) oraz zespół Barbara Zangerl i Jacopo Larcher. Dokonanie chłopaków było też znaczące w skali naszego kraju – o trzecim polskim wejściu na Trango Tower ze wspinaczami rozmawia ANDRZEJ MIREK.

GÓRY numer 297

Przed nami kolejna edycja Warszawskiego Przeglądu Filmów Górskich, który w tym roku odbędzie się w dniach 29 XI – 1 XII.

Piękną tradycją stało się, że organizatorzy lądeckiego Festiwalu Górskiego im. Andrzeja Zawadyz apraszają największe gwiazdy alpinizmu, zarówno polskiego, jak i światowego. Wielu z nich ma w swoim dorobku jedną lub więcej książek, ale żaden – tylu pozycji co Reinhold Messner.

Moja znajomość z Wysoką Ścianą trwa już kilkanaście lat, od momentu, kiedy lekko zdegustowany kolejnym załamaniem pogody w Höllentalu zacząłem rozglądać się za czymś bardziej przyjaznym w okolicy. Zaintrygowany zdjęciami w folderze reklamowym pojechałem do Stollhofu i wtedy zobaczyłem go w całej okazałości – Hohe Wand spodobał mi się od pierwszego wejrzenia, więc staram się tam bywać kilka razy w roku.