Europejskie rejony: Siurana cz. 1

Położona w sąsiedztwie parku krajobrazowego Montsant Siurana jest mekką hiszpańskiego wspinania i prawdopodobnie najbardziej znanym rejonem wspinaczkowym w tym kraju. Zupełnie zasłużenie – wybitnej urody miejsce oferuje bardzo duży asortyment dróg dla każdego. Od początku lat osiemdziesiątych Siurana była kluczowym miejscem rozwoju wspinania sportowego, do dziś powstało tu wiele ekstremalnych linii ze słynną La Rambla na czele.

Kolorowe klimaty - ściany Siuranella. Fot. Mateusz Haładaj

Informacje ogólne

Rejon niewątpliwie wyróżnia się bardzo malowniczym położeniem. Pomarańczowe ściany wapienia na warstwie bordowego piaskowca widziane z położonej na wzgórzu średniowiecznej wioski tworzą niepowtarzalny klimat. Spory wybór dróg o zróżnicowanym charakterze i dobre zaplecze logistyczne, które znajdziemy na miejscu z pewnością zadowolą nawet najbardziej wymagających urlopowiczów.

Charakter wspinania

Siurana to idealne miejsce dla osób preferujących techniczne wspinanie po małych chwytach i delikatne przewieszenia lub pionowe płyty. Mimo, że dominują tu długie i ciągowe drogi po dziurkach i krawądkach, sporo jest krótszych propozycji o wybitnie bulderowym charakterze. Zdarzają się drogi po kaloryferach i duże przewieszenia. Charakter wspinania jest bardzo zróżnicowany, a jakość skały należy do najlepszych w Europie. Tutejszy wapień jest bardzo lity, ale małe krawądki bywają ostre, więc przerwa we wspinaniu jest często wymuszona stanem zużycia skóry.

Poziom

Do Siurany najlepiej przyjechać, wspinając się na poziomie co najmniej 6c, dopiero wtedy można zakosztować największego potencjału rejonu. Największe klasyki mieszczą się w siódmym i ósmym stopniu trudności. Ładnych dróg do 6c jest niewiele, chociaż z pewnością na tygodniowy wyjazd wystarczy ich dla każdego. Jeśli ktoś poszukuje trudności szóstkowych warto wybrać się do pobliskich rejonów: Arboli, La Mussara i Vilanova de Prades. Położone niedaleko Montsant i Margalef świetnie uzupełniają bogatą ofertę wspinaczkową tego miejsca – można by rzec, że to okolica jest wprost stworzona do wspinania…

Sektor Grau dels Massets. Fot. Mateusz Haładaj

Polecane drogi

Obecnie w Siuranie znajduje się około 1500 dróg a rejon cały czas się rozwija.

Warto odwiedzać najpopularniejsze sektory i wybierać uczęszczane drogi. Niestety spośród ogromnej ilość dróg rozlokowanych w 30 sektorach wiele linii odchodzi w zapomnienie, o czym może świadczyć znikoma ilość magnezji na ścianie.

Sektor Siuranella Sud i Centre oferuje płytowe wspinanie i świetnie nadaje się na chłodniejsze dni. Tuż za rogiem na Siuranella Est znaleźć można sporo ciekawych dróg w okolicach 7a (Brigadista, la Fiesta, Junta culata). Podążając wzdłuż muru dotrzemy pod jeden z najpopularniejszych sektorów La Olla, który oferuje jako jeden z niewielu ładne drogi w stosunkowo dużym przewieszeniu (Migranya, Pota d’elefant, La Cara que no Miente, Ya os Vale). La Olla jest osłonięta od wiatru, a niektóre drogi nie zamakają podczas deszczu. Idąc dalej, dotrzemy pod jeden z najbardziej imponujących sektorów w Hiszpanii – El Pati. Osiągajaca wysokość 45m pochylnia oferuje dużą ilość pięknych dróg ósemkowych (Kale Borroka, Zona 0, Pati pa Mi) oraz mocny zestaw dróg w dziewiątym stopniu, wśród których znajduje się mega klasyk – La Rambla 9a+. Prawa część sektora z lekko przewieszonymi i bardzo ciągowymi drogami (Viagraman, Crosta panic, Ay Mamita) to doskonała propozycja dla osób chcących trenować wytrzymałość.

Majestatyczny sektor El Pati - jeden z najlepszych kawałków skały na  Świecie. Fot. Mateusz Haładaj

Sektor Espero Primavera oferuje płytowe drogi (Purgandus, Papagora, Sayonara Baby), z których niewątpliwie wyróżnia się Mandragora – widoczna z daleka, piękna 7b+. Po przeciwnej stronie znajduje się L’Aparador – jeden z najciekawszych sektorów w rejonie wyróżniający się ciągowym wspinaniem po dobrych chwytach (Rauxa, Disbauxa, Solos a solas, Llargaruda). Tuż obok, na Can Codolar można znaleźć pojedyncze ciekawe drogi (Bindelef, Abalong). Jadąc dalej w kierunku wioski warto zboczyć i odwiedzić Grau dels Masets z dużą ilością łatwych dróg i kilkoma klasykami rejonu (La Muerte del Sponsor, Cenar…). Parkując pod samą Siuraną zobaczymy Can Melafots i Ca la Isabel z dużą ofertą krótkich i bardzo popularnych dróg (Hostia, Pizza de pinya, Boys don’t cry…). Schodząc niżej warto udać się pod Can Piqui Pugui oraz na Can Toni Gros (Jugand amb Foc, lo burxot…).

Zazwyczaj ilość magnezji na drodze przekłada się na jej urodę.

MH

W DRUGIEJ CZĘŚCI przeczytacie o optymalnym sezonie i wszelkich sprawach logistycznych oraz znajdziecie podane w pigułce informacje o dodatkowych atrakcjach w okolicy i przewodnikach. Do tego wśród ilustracji opublikujemy diagram w skondensowany sposób podsumowujący najważniejsze informacje o rejonie.

Pytania do Mateusza można zadawać na forum goryonline podróże wspinaczkowe

Zapraszamy także do przeczytania pozostałych artykułów przedstawiających europejskie rejony wspinaczkowe:

- Siurana, cz.1

- Siurana, cz.2

- Montsant

- Margalef

- Masriudoms

- Camarasa

- Sant Llorenc de Montgai

- Santa Linya

- Oliana

- Tres Ponts

- Abella de la Conca

- Terradets

- Coll de Nargo

- Perles

- Figols

- Collegats

- Alos de Balaguer

- Vadiello

- Tartareu

- Garraf

- Cuenca

- San Miquel del Fai