Shisha Pangma - 8027 m (wg innych źródeł również 8013 m) - to najniższy (czternasty) z ośmiotysięczników i najpóźniej zdobyty, bo dopiero w 1964 roku. Szczyt położony jest całkowicie w Tybecie (po stronie chińskiej) w paśmie Himalajów i dlatego też tak często trudno dostępny.
Przez wiele lat Shisha Pangma znana była pod sanskrycką nazwą Gosainthan, co oznacza Miejsce Świętych. Przyjmuje się, że nazwa góry wiąże się z jej położeniem w pobliżu świętego jeziora Hindusów, które znajduje się przy granicy po stronie nepalskiej. Ma też swoją tybetańską nazwę: Grań nad Trawiastą Równiną oraz chińską: Zła Pogoda (nazwa nawiązuje do gwałtownych zjawisk atmosferycznych występujących w okolicy tego odosobnionego szczytu).
Polskie wejścia na główny wierzchołek Shisha Pangma:
1987 - Ryszard Warecki, Wanda Rutkiewicz – pierwsza Polka na szczycie (droga normalna)
1987 - Artur Hajzer, Jurek Kukuczka (nowa droga zachodnią granią); dla Jurka Kukuczki był to
14., ostatni ośmiotysięcznik w Koronie Himalajów
1993 - Piotr Pustelnik (droga słoweńska)
1993 - Krzysztof Wielicki (nowa droga na południowej ścianie, samotnie)
1996 - Jacek Berbeka
2005 - Piotr Morawski (pierwsze zimowe wejście na szczyt; droga słoweńska)
Warto też wspomnieć o nowej trudnej drodze Wojtka Kurtyki w 1991 roku na południowej ścianie, ukończonej na środkowym wierzchołku Shisha Pangma.
Shisha Pangma oprócz wierzchołka głównego (main summit) posiada również dwa inne wierzchołki: wierzchołek środkowy (middle summit) oraz wierzchołek centralny (central summit). Na wierzchołku centralnym o podawanej wysokości od 7996 m do 8006 m, leżącym najbardziej na zachód, kończy wspinaczkę wielu alpinistów, nie dochodząc do głównego szczytu.
Wejście na szczyt przewidziane jest ścianą północną (drogą Chińczyków). Baza zostanie założona na wysokości 5680 m; następnie zostaną założone trzy obozy w drodze do wierzchołka. Kinga wyrusza na wyprawę wraz australijskim wspinaczem Andrew Lockiem, dla którego Shisha Pangma będzie ostatnim ośmiotysięcznikiem w Koronie Himalajów.
KINGA BARANOWSKA – polska himalaistka młodego pokolenia, zdobywczyni sześciu ośmiotysięczników. Na trzech z nich stanęła jako pierwsza Polka – Dhaulagiri (8167 m), Manaslu (8156 m) i Kanczendzonga (8598 m). Wspinała się też w Tatrach, Alpach, górach Afryki i Azji. Członkini kadry narodowej Polskiego Związku Alpinizmu we wspinaczce wysokogórskiej, a także członkini zarządu, największego w Polsce, Klubu Wysokogórskiego Warszawa. Od kilku lat sukcesywnie realizuje swoje plany związane z Koroną Himalajów.
Więcej na stronie:
www.kingabaranowska.com
Oto niektóre z jej licznych osiągnięć:
Kanczendzonga (8598 m) – pierwsza Polka na szczycie, 2009
Manaslu (8163 m) – pierwsza Polka na szczycie, 2008
Dhaulagiri (8167 m) – pierwsza Polka na szczycie, 2008
Nanga Parbat (8125 m) – wspinaczka na szczyt ścianą Diamir, 2007
Mount McKinley (6194 m) – najwyższy szczyt Ameryki Północnej 2007
Broad Peak (8047 m) - druga Polka na szczycie i 11 kobieta na świecie, 2006
Pik Pobiedy (7439 m) - organizator i uczestnik wyprawy, 2004
Cho Oyu (8201 m) - debiut w Himalajach, dziewiąta Polka na szczycie ośmiotysięcznym; 2003
Khan Tengri (7010 m) – w górach Tien Shan, 2002
Sponsorzy i patroni medialni:
Bieżące relacje:
www.kingabaranowska.com
